การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 12

4
ในประเทศไทย ทั้งนี้ เพราะหลักการนั้ นไมเหมาะสมกับจิตลักษณะและ/หรือพฤติกรรม (5) แม แต
โครงการพัฒนาแบบ R&D ที่ ปรับปรุงโครงการพัฒนาไปเรื่ อยๆ จนกวาจะถึงจุดที่ใหผลมากตาม
คาดหมายได ก็ ยังเปนการใชความรูทางวิชาการที่ทันสมัย นอยเกินไป
ที่กลาวมาทั้ งหาประการนี้ โดยสรุปแลวก็คื อความลมเหลวของการพั ฒนา ที่เกิ ดจากการที่
นั กพั ฒนาไม ขวนขวายหาความรูทางวิ ชาการ ที่ เปนทฤษฎี และผลการวิจัย บ อยครั้งจะตอง
ทําการศึกษาวิจัยดวยตนเอง เพื่อตอบคําถามที่จําเปนตอการจัดการพัฒนาที่มีประสิทธิภาพสูงกอนที่
จะเริ่มการพัฒนานั้น
การใชการวิจัยนําการพัฒนาบุคคลและกลุมคน
ในอดีตนั้นนั กพัฒนามักไมได ใชวิชาการ ซึ่งก็คื อ ทฤษฎี รวมกั บ ผลการวิจัยต างๆ ที่เมื่อ
นํามารวมกันแลว จะกลายเป นองคความรูที่มีประโยชน ทั้ งนี้เปนเพราะในอดีตนั้น วิธีการบางแขนง
ยังเพิ่งเริ่มตนและมีปริมาณนอย มีคุ ณภาพต่ํา ยังไมสมควรที่ จะนําไปใช แตในปจจุบั นวิชาการแขนง
ตางๆ ไดเติ บโตอยางรวดเร็ ว จนมีผูกลาววา ทุกๆ สี่ปองคความรูบางดานจะเพิ่มขึ้นหนึ่ งเทาตัวของที่
มีอยู เดิม สวนในสาขาพฤติกรรมศาสตรที่ มีจิตวิ ทยาเปนหลั ก และสาขาวิชาอื่นๆ มารวมกันใน
ประเด็นความรูเกี่ยวกับพฤติกรรมมนุ ษยดานหนึ่งๆ นั้ น เปนสาขาวิชาที่เปนสหวิชาการ และเกิ ดมา
ไดไมถึ งรอยป โดยเริ่มในสหรั ฐอเมริกา (Berelson, 1968) แลวแผขยายไปทั่ วโลกอยางรวดเร็ว ใน
ประเทศไทยของเราก็มีนักศึกษาศาสตร และนักสังคมศาสตร ที ่ริเริ่มสาขาพฤติ กรรมศาสตรขึ ้น
หลังจากที่ปรากฏในสหรัฐอเมริกาไมนาน (Bhanthumnavin, 1990 pp.341-342 และ ดวงเดื อน
พันธุมนาวิน 2544) โดยในระยะแรก ไดเริ่มที่สถาบันระหว างชาติสําหรับการคนควาเรื่องเด็ก ซึ่ง
เปนหนวยงานวิจัยที่เปนความร วมมือระหวางรัฐบาลไทย กั บ UNESCO ตอมาไดขยายเปนหลักสู ตร
การเรียนการสอนในระดับอุดมศึ กษาขั้นสูง ตอมาสาขาพฤติ กรรมศาสตร ไดถื อกําเนิ ดในหนวย
งานวิจัยและโดยเฉพาะมหาวิทยาลั ยอีกหลายแหง นอกจากนั้นสาขาพฤติ กรรมศาสตรในประเทศ
ไทย ไดขยายเขาไปในหลักสู ตรวิชาชีพที่สําคัญๆ ตางๆ โดยเฉพาะทางดานสาธารณสุ ข
ในปจจุ บัน (พ.ศ.2546) นักพัฒนาบุ คคลและกลุมควรตระหนักวา ความรูทางวิ ชาการที่ไดมี
การวิจัยสะสมกันมา โดยเฉพาะทางดานจิตพฤติกรรมศาสตรในประเทศไทย และในสากลนั้นมี มาก
พอ และนาเชื่ อถื อโดยเฉพาะในความรูเกี่ ยวกับสาเหตุต างๆ ของการที่ บุ คคลจะมี จิตใจและ
พฤติ กรรมของคนดี คนเกง และมี สุข ดังนั้นการพัฒนาในยุคปจจุบัน และต อไปในอนาคต จึงควร
นํ าความรู จากการวิจั ยที่ น าเชื่อถื อทางจิ ตพฤติกรรมศาสตร เหล านี้ มาใช ใหเต็มที่ เพื่ อประกั น
ความสําเร็จของโครงการพัฒนา
การพัฒนาบุคคล และ กลุ มคน หมายความถึง กิ จกรรม 3 ประเภท คือ การเสริมสราง การ
ปองกัน และการแกไข ในอดีตประเทศไทยรูจักแกไข มากกวากิจกรรมอีก 2 ประเภท การแกไข คือ