การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 13

5
การลดหรือขจั ดสิ่ งที่ไมน าปรารถนาที่เกิดกั บบุคคล กลุ ม หรือสังคม เช น ความยากจน ความ
เจ็บปวย การขาดความรู ขาดความสามารถ ตลอดจนการกระทํ าผิดทางดานกฎหมาย และ/หรื อ ผิด
ศีลธรรมสังคมไทยในอดีตมี การแกไขป ญหาเหลานี้ เชน การบริ จาคเงินหรือสิ่งของแกคนจน การ
รักษาคนปวยไข การลงโทษคนทําผิดดวยวิธีการต างๆ เปนตน แตการแก ไขมักทํ าในคนที่มีปญหาไป
แลวเปนการแกที่ ปลายเหตุ ไมไดจัดการที่ตนเหตุ จึงมักพบว าสิ่งที่ ไมนาปรารถนาเหล านี้แมจะลดลง
หรือหมดไป แตในไมชาก็จะกลั บมาอีก ทําให เกิดปญหาเดิมซ้ําซากในบุคคล กลุม หรือสังคมนั้นๆ
อีกตอๆ ไป การแกไขนี้ในชวงแรกอาจจัดการกับคนสวนนอย เฉพาะที่มีปญหาเทานั้น แตต อมาถา
แก ไขไมไดผลปญหาจะขยายตัวไปยังคนอื่ นๆ หรือกลุมคนประเภทอื่นๆ ได มาก ในที่สุดผูมีปญหา
จะกลายเปนคนสวนใหญของสังคม ซึ่งจะนําไปสู จุดของความหายนะได โดยงาย
ในป จจุบั นสังคมไทยรู จักกิ จกรรมสําคั ญอี กสองประเภท คื อ การเสริมสร าง และการ
ปองกัน ซึ่ งเปนหนาที่โดยตรงของนั กพัฒนาสังคม การเสริมสร าง หมายถึง การเพิ่มปริมาณของสิ่ง
ที่น าปรารถนาของบุคคลและ/หรือของสังคม แลวอนุรักษสิ่งที่ นาปรารถนานั้นไวให อยูยืนนานใน
ปริ มาณตามต องการ เชน การมี สุ ขภาพแข็งแรง การมี จริยธรรมสูง การปรั บตัวในงาน การ
สรางสรรคครอบครั ว หนวยงาน และสังคม เปนตน ผลดังกลาวจะเกิดไดก็ต อเมื่อนักพัฒนาจัดการที่
สาเหตุตางๆ ของผลที่น าปรารถนานี้ ดั งนั้นนักพัฒนาจึงจําเปนตองรูวาสาเหตุตางๆ ที่ สําคัญ ของผล
หนึ่งๆ คืออะไรบาง การจะรู วาอะไรคือสาเหตุของผลหนึ่งๆ จะทําไดอยางนามั่ นใจไดมากดวยการ
ทําการศึกษาวิจัย เพื่อพิสูจน ความจริงเกี่ ยวกับสาเหตุกั บผล เมื่อนักพัฒนาทราบสาเหตุที่แนนอน จะ
สามารถหาทางจัดการเพิ่มปริมาณของสาเหตุ นั้นๆ หลายสาเหตุ อยางครบถวน ก็จะทํ าใหเกิ ดการ
เพิ่มผลที่ เกี่ยวของได ตามปรารถนา
สวน การปองกัน หมายถึง การลด หรือขจัดสิ่ง หรือสภาพ หรือผลที่ ไมน าปรารถนา ที่เกิด
แกบุคคล แก กลุม หรือแกสังคม เช น ความโง จน เจ็บ การมีจริ ยธรรมเสื่อม การซื้ อสิทธิ์ขายเสี ยง
ทางการเมือง การเลนการพนัน การทะเลาะวิวาททํารายกันระหวางวัยรุนตางสถาบัน เปนตน ในการ
จัดการเพื่อปองกั นเหตุราย หรือผลเสี ยนั้น ต องลดหรือเปลี่ยนสาเหตุต างๆ ที่เกี่ยวข อง จะทํ าให
ผลเสียลดลง หรือทําใหผลเสียมีลั กษณะที่เปลี่ยนไป การปองกันนี้นั กพัฒนาจะตองจัดการกั บบุคคล
หรือกลุมคน ที่มีลั กษณะเปนกลุมเสี่ยง กอนที่ผลเสียจะเกิ ดขึ้น การปองกันในสังคมไทยนั้น มั กไม
ไดผล เพราะนักพัฒนาไมไดจัดการลดหรือเปลี่ยนที่สาเหตุ สําคัญตางๆ ที่เกี่ยวของ เพราะนักพัฒนา
ไม ทราบสาเหตุที่แท จริ งของผลที่ตนตองการขจัด นักพั ฒนาไมไดใชความรูที่ได จากงานวิจัยที่ทํ า
การพิสูจน สาเหตุต างๆ ของผลหนึ่งๆ นั่นเอง แตนั กวิ จัยกลับไปใชวิธี การเดา การลองผิดลองถู ก
หรือการทําตามๆ กันมา ดังไดกลาวไปแลวในตอนตนของบทความนี้ จึงทําใหเกิดความล มเหลวใน
การพัฒนาเปนสวนใหญ