การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 414

5
การสื่
อสารที่
ปรากฏในวรรณคดี
นั้
น มี
ทั้
งการพู
ดและการเขี
ยน การสื่
อสารด
วยการเขี
ยนสามารถใช
เป
หลั
กฐาน หรื
อสื่
อข
อความถึ
งผู
รั
บที่
อยู
ไกลได
โดยเฉพาะการสื่
อสารด
วยจดหมายนั้
นมี
ความสํ
าคั
ญและสามารถเป
ตั
วแทนในการถ
ายทอด ความคิ
ด ความรู
สึ
ก ของผู
ส
งสารไปยั
งผู
รั
บสารได
อย
างละเอี
ยด ซึ่
งการสื่
อสารด
วย จดหมาย
นั้
นมี
มาช
านานแล
วและปรากฏอยู
ในวรรณคดี
ไทยหลายเรื่
องด
วยกั
วรรณคดี
เรื่
องพระอภั
ยมณี
เป
นวรรณคดี
ที่
มี
ความประณี
ต งดงาม ทั้
งด
านการใช
ภาษา ด
านคุ
ณค
คติ
สอนใจ มี
เรื่
องราวเกี่
ยวกั
บการติ
ดต
อสื่
อสารกั
นระหว
างตั
วละครโดยใช
ภาษาพู
ดและภาษาเขี
ยนที่
คมคาย
โดยเฉพาะการเขี
ยนจดหมายซึ่
งปรากฏในวรรณคดี
เรื่
องนี
ถึ
ง 58 ฉบั
บ มี
ทั้
งจดหมายราชการและจดหมายส
วนตั
ว อั
นมี
วั
ตถุ
ประสงค
และวิ
ธี
การส
งสารที่
หลากหลาย สามารถใช
ลั
กษณะวิ
เคราะห
การสื่
อสารมาวิ
เคราะห
จดหมายในเรื่
อง
พระอภั
ยมณี
ได
ผู
วิ
จั
ยจึ
งสนใจที่
จะวิ
เคราะห
การสื่
อสารด
วยจดหมายในเรื่
องพระอภั
ยมณี
วิ
ธี
ดํ
าเนิ
นการศึ
กษาค
นคว
ในการศึ
กษาค
นคว
า ผู
วิ
จั
ยได
ดํ
าเนิ
นการคั
ดเลื
อกเนื้
อความที่
มี
ลั
กษณะเป
นจดหมายจากเรื่
องพระอภั
ยมณี
วิ
เคราะห
จดหมายแต
ละฉบั
บที่
ปรากฏในเรื่
องพระอภั
ยมณี
ใน 6 ประเด็
น คื
อ วั
ตถุ
ประสงค
ของการสื่
อสาร ผู
ส
งสารและ
ผู
รั
บสาร สาร สื่
อ สถานการณ
แวดล
อม และผลของการสื่
อสาร แล
วเสนอผลการวิ
เคราะห
โดยวิ
ธี
พรรณนาวิ
เคราะห
สรุ
ปผลและอภิ
ปรายผล
สรุ
ปผล
1. วั
ตถุ
ประสงค
ของการสื่
อสาร
1.1 เพื่
อแจ
งให
ทราบ จดหมายที่
มี
วั
ตถุ
ประสงค
เพื่
อแจ
งให
ทราบ มี
จํ
านวน 43 ฉบั
บ คื
1.2 เพื่
อเสนอหรื
อชั
กจู
งใจ จดหมายที่
มี
วั
ตถุ
ประสงค
เพื่
อเสนอหรื
อชั
กจู
งใจ มี
จํ
านวน 16 ฉบั
1.3 สร
างความพอใจหรื
อบั
นเทิ
ง จดหมายที่
มี
วั
ตถุ
ประสงค
เพื่
อสร
างความพอใจหรื
อบั
นเทิ
ง มี
จํ
านวน
2 ฉบั
1.4 เพื่
อสอนหรื
อให
การศึ
กษา จดหมายที่
มี
วั
ตถุ
ประสงค
เพื่
อสอนหรื
อให
การศึ
กษา มี
จํ
านวน 5 ฉบั
2. ผู
ส
งสารและผู
รั
บสาร
2.1 ผู
ส
งสาร ผู
ส
งสารมี
ทั้
งหมด 23 คน ดั
งนี้
อํ
ามาตย
ของท
าวอุ
เทนราช พระอภั
ยมณี
สุ
วรรณมาลี
นางละเวงวั
ณฬา หั
วเมื
องหน
าด
าน นางรํ
าภาสะหรี
นางยุ
พาผกาและสุ
ลาลี
วั
น สิ
นสมุ
ทร พระป
โปบาลี
ท
าวสุ
ทั
ศน
สามพราหมณ
สุ
ดสาคร พระโยคี
เจ
ากรุ
งการะเวก เสาวคนธ
เจ
าเมื
องหน
าด
าน ตรี
เมฆ ท
าววาหุ
โลม อํ
ามาตย
เมื
อง
รั
ตนา พระอั
คนี
มั
งคลา ซึ่
งลั
กษณะการเขี
ยนจดหมายมี
อยู
3 ลั
กษณะด
วยกั
น คื
2.1.1 ผู
ส
งสารเขี
ยนจดหมายเอง จํ
านวน 44 ฉบั
2.1.2 ผู
ส
งสารเขี
ยนจดหมายในนามของผู
อื่
น จํ
านวน 2 ฉบั
2.1.3 ผู
ส
งสารสั่
งให
ผู
อื่
นเขี
ยนให
ซึ่
งได
แก
เจ
าหน
าที่
คื
อ เสมี
ยน อาลั
กษณ
จํ
านวน 12 ฉบั
2.2 ผู
รั
บสาร ผู
รั
บสารมี
ทั้
งหมด 17 คน ดั
งนี้
เกษรา, ศรี
สุ
วรรณ ท
าวทศวงศ
สุ
วรรณมาลี
พระอภั
มณี
เจ
าละมาน นางละเวงวั
ณฬา สิ
นสมุ
ทร ยุ
พาผกาและสุ
ลาลี
วั
น สุ
ดสาคร เสาวคนธ
สิ
บห
ากษั
ตริ
ย
เจ
ากรุ
งกา
ระเวก ท
าววาหุ
โลม พระกาล วาโหม มั
งคลา
1...,404,405,406,407,408,409,410,411,412,413 415,416,417,418,419,420,421,422,423,424,...702
Powered by FlippingBook