full2010.pdf - page 750

712
1.1 ขั ้ นที่1 การสร้างบรรยากาศการเรี ยนรู้ หมายถึง ขั้ นตอนที่ผู้ สอนและผู ้เรี ยนเตรี ยมความ
พร้ อมการเรี ยนรู้ โดยมีกิจกรรมที่เป็ นกิจกรรมทํ าให้ผู้เรี ยนมีสมาธิและความต้ องการที่จะเรียนรู ้
1.2 ขั ้ นที่2 การสร้างศรั ทธา รู้ จักตนเองและเข้าใจคนอื่น หมายถึง ขั้ นตอนที่ผู้ สอนทํ าให้ผู้เรี ยนมี
ความรั ก ศรัทธา เข้าใจตนเอง เข้าใจคนอื่น เป็ นขั ้นตอนที่ใช้ กิจกรรมที่พยายามทําให้ ผู้เรี ยนได้ อยู่ คิดพิจารณา
ไตร่ ตรองคนเดียว และมีกิจกรรมที่รับฟั งบุคคลอื่นอย่ างใคร่ ครวญการพัฒนารู ปแบบการเรียนรู ้โดยใช้ แนวคิดจิ ตต
ปั ญญาศึกษาเพื่อพั ฒนานิสิ ตระดั บปริญญาตรี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ให้มีความเป็ นมนุ ษย์ที่สมบูรณ์
1.3 ขั ้นที่ 3 การเรี ยนรู ้จากประสบการณ์ หมายถึง ขั ้ นตอนที่ผู้ สอนจัดกิจกรรมให้ผู้ เรี ยนได้เรี ยน
เนื้ อหาสาระจากการเชื่อมโยงประสบการณ์จริ ง และมีการยกตัวอย่างสถานการณ์ต่าง ๆ ที่หาได้ ในชีวิตประจํ าวัน
1.4 ขั ้ นที่4 การแลกเปลี่ยนเรียนรู ้ หมายถึง ขั ้นตอนที่ ผู้สอนได้ จัดช่วงเวลาที่ให้ผู้ เรี ยนทุกคนใน
ชั ้ นเรี ยนได้ร่ วมกันแลกเปลี่ยนเรี ยนรู ้สิ่ งที่กํ าลั งเรียนรู ้อยู่ โดยให้ ผู้ เรี ยนได้ นําเสนอความคิดทั ้งในรู ปแบบรายบุคคล
และรายกลุ่ ม
1.5 ขั ้ นที่5 การสะท้ อนคิด หมายถึ ง ขั ้นตอนที่ผู้ สอนได้เปิ ดใจการให้ผู้ เรี ยนได้สะท้ อนความคิด
ของตนเอง วิเคราะห์สิ ่งที่ดี สิ่งที่เป็ นจุดอ่อน และสิ่ งที่ควรจะเป็ นอย่างมีวิจารณญาณและนําเสนอผลการสะท้ อนคิด
ในรู ปแบบการคิดแบบดัง ๆ (Think alound)
1.6 ขั ้ นที่6 ขั ้ นการสรุปความรู ้ หมายถึง ขั ้นตอนที่ ผู้สอนให้ ผู้ เรี ยนได้ ดํ าเนินการสรุปสาระ
ความรู ้ ที่ได้จากการเรียนรู ้ ในภาพรวมและเชิงลึกเป็ นการสรุ ปองค์ความรู ้ที่ตกผลึก จากกระบวนการเรี ยนรู ้
1.7 ขั ้ นนํ าเสนอและประเมินความรู ้ หมายถึง ขั ้ นตอนที่ผู้เรี ยนนํ าเสนอองค์ความรู้ ที่ผ่าน
กระบวนการเรี ยนรู ้ในรูปแบบต่าง ๆ ได้อย่ างสร้ างสรรค์ และเป็ นขั ้ นตอนที่ผู้สอนทํ าการประเมินความรู้
ผู้ เรี ยนประเมินความรู้ที่ตนเองได้ รับโดยการเขียนบทความ(Journal)
2. พฤติ กรรมความเป็ นมนุษย์ที่ สมบูรณ์ หมายถึ ง การแสดงออกที่บ่งบอกถึงความสมบูรณ์ทางกาย ทาง
จิตใจและจิตวิญญาณ ทางสังคม ทางปัญญา โดยประเมินจากแบบประเมินพฤติกรรมที่ คณะผู้วิจั ย สร้างขึ ้ น โดยมี4
ด้ าน 2.1 พฤติกรรมความเป็ นมนุ ษย์ทางกาย หมายถึง การแสดงออกถึงบุคลิกภาพ ได้ แก่ การแต่ งกายสะอาด
เรี ยบร้อยถูกกาลเทศะ ความพร้ อมในการเรียนรู ้ ความตั ้งใจมุ่ งมั่นในการเรี ยนรู ้ ความกระตือรือร้ นในการเรียนรู ้ มี
ความมานะพยายาม ใฝ่ รู ้ ใฝ่ เรี ยน ฝึ กฝนตนเองอย่างต่อเนื่ อง 2.2 พฤติกรรมความเป็ นมนุ ษย์ทางจิ ตใจและจิตวิญญาณ
หมายถึง การแสดงออกทางจิตใจและจิตวิญญาณ ได้แก่ การเข้ าใจและตระหนักรู้ในตนเอง การเป็ นบุคคลที่มีความ
เสี ยสละ มีเมตตากรุ ณาเอื ้อเฟื้ อเผื่อแผ่ ให้ความสําคัญกั บสิ่ งแวดล้ อม (อ่อนน้อมต่อธรรมชาติ) มีความรักความเมตตา
ต่อตนเองและสรรพสิ่ ง การรับฟั งบุคคลอื่ น 2.3 พฤติกรรมความเป็ นมนุษย์ทางสังคม หมายถึง การแสดงออกทาง
สั งคม ได้แก่ การเคารพศั กยภาพในการเรี ยนรู ้ของทุกคนอย่ างไร้อคติ การให้คุณค่ากับภูมิปัญญาอั นหลากหลายและ
วัฒนธรรมมีความเป็ นกั ลยาณมิตร เรี ยนรู ้ร่ วมกับบุ คคลอื่น การเฝ้ ามองเห็นตามความเป็ นจริ ง เข้าใจบุคคลอื่นยอมรับ
บุ คคลอื่น ปรับตัวต่อสภาพแวดล้อมได้ มีจิตสาธารณะเกื ้อกูลบุคคลอื่นตามศักยภาพของตนเอง2.4 พฤติ กรรมความ