เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 695

3
จนกว่านํ Ê าหนักไม่ เปลีÉยนแปลง จากนั Ê นนําไปหาค่าความชื Ê นตามมาตรฐาน AOAC (AOAC, 1995) นําข้อมูลทีÉ ได้ไปพัฒนา
แบบจํ าลองทางคณิ ตศาสตร์ โดยใช้สมการ Chung Pfost, Henderson, Halsey, Oswin รู ปแบบสมการแสดงดังตารางทีÉ 2
ภาพทีÉ 1 เครืÉ องอบแห้งทีÉ ใช้ในการทดลอง [PSU-IRD1]
ขัÊ นตอนและสภาวะในการอบแห้งปลาหมึก
1) ขั Ê นตอน และสภาวะการทดลอง ใช้การตากแดดแบบชาวบ้านเป็ นตั วเปรี ยบเทียบ กับการอบแห้งด้ วยลม
ร้อน และรั วสีอิ นฟราเรด แสดงในภาพทีÉ 2
2) ทําการบันทึ ก นํ Ê าหนักของปลาหมึ กกับเวลา อุณหภู มิทีÉ ตําแหน่งต่ าง ๆ ภายในตู้อบแห้ ง และอุณหภู มิ
กระเปาะแห้ง-เปี ยก (เก็บข้ อมูลทุก 15 นาที เป็ นเวลา 1 ชั Éวโมง หลังจากนัÊ นเก็บข้อมูลทุ ก30 นาที จนสิ Ê นสุ ดการ
ทดลอง)
ภาพทีÉ 2 แผนภาพการดําเนิ นการทดลองอบแห้งปลาหมึกสดภายใต้ เงืÉอนไขอบแห้งต่าง ๆ
ปลาหมึกสด จากตลาด ล้างทําความสะอาด หัÉนเป็ นชิ Êนเล็ก ๆ และหาค่าความชืÊนสมดุล
ผ่าซีก ตัวปลาหมึก
ตัÊงทิ Ê งไว้ให้ สะเด็ดนํÊ า
ทดลองอบแห้ งปลาหมึก
หาความชื ÊนเริÉมต้น
ลมร้ อน อุณหภูมิ 45 55 และ65 C
ความเร็วลม 10.2 m/s
รังสี อินฟราเรด กําลั ง1,000 W
อุณหภูมิ 45-65 C
ความชื Êนสุ ดท้าย 18±2 % มาตรฐานแห้ ง
จบ
สร้ างแบบจําลองทางคณิตศาสตร์
ตากแดดแบบชาวบ้าน
เป็ นตัวเปรียบเทียบ