full2012.pdf - page 131

ขยะเศษอาหารมี ค่าเฉลี่ย 4.8-5.1 และมี ช่วงที่เป็ นกรดเล็กน้อย ซึ่ งเหมาะสมต่อการเจริญของยีสต์และเชื้อรา (Davis, 2008)
ขยะเศษอาหารจากร้านอาหารและโรงอาหารมี ค่าเฉลี่ยของแป้ งร้อยละ 35 และ 33 ของนํ้ าหนักแห้งตามลําดับ ในขยะเศษ
อาหารจากร้านอาหารและโรงอาหารมี ค่าเฉลี่ยนํ้ าตาลรี ดิ วซ์ร้อยละ 15.2 และ 16.2 ของนํ้ าหนักแห้งตามลําดับ ซึ่ งจุลิ นทรี ย์
สามารถนําไปใช้เป็ นแหล่งคาร์ บอนได้ (Moon et al., 2009) ขยะเศษอาหารจากร้านอาหารและโรงอาหาร มีค่าเฉลี่ยของ
ไนโตรเจน (TKN) ร้อยละ 19.6 และ 18.2 ของนํ้ าหนักแห้งตามลําดับ ซึ่ งเป็ นธาตุอาหารที่ จําเป็ นในการเจริ ญเติ บโตของ
จุลินทรี ย์ ส่ วนขยะเศษอาหารจากชุมชนและตลาดมีปริ มาณเส้นใยและเซลลู โลสอยู่สูงร้อยละ 22.8 และ 38.8 ของนํ้ าหนัก
แห้งตามลําดับ ซึ่ งย่อยสลายไปเป็ นนํ้ าตาลเพื่อเป็ นวัตถุดิ บในการผลิตเอทานอลด้วยยีสต์ได้อยากโดยกระบวนการทาง
ชี วภาพ ขยะเศษอาหารจากโรงอาหาร และร้านอาหารประกอบด้วยแป้ งและนํ้ าตาลรีดิ วซ์ เป็ นองค์ประกอบหลักซึ งแป้ ง
สามารถย่อยสลายได้ง่ายด้วยกระบวนการทางชีวภาพไปเป็ นนํ้ าตาล (Wang et al., 2008) ดังนั้ นขยะเศษอาหารจากโรง
อาหารและร้านอาหารจึ งเหมาะที่จะนํามาใช้เป็ นวัตถุดิ บในกระบวนการผลิ ตเอทานอล ความชื้ นในขยะเศษอาหารจาก
ร้านอาหารและโรงอาหารสู งร้อยละ 82-83 ทําให้จุลินทรี ย์สามารถเจริญเติบโตและย่อยสลายเศษอาหารได้อย่างรวดเร็ว แต่
ขยะเศษอาหารจากชุมชน และตลาดมีความชื้ นร้อยละ 74-76 ซึ่ งมี ความเหมาะสมต่อการเจริ ญเติบโตของจุลิ นทรี ย์ตํ่ ากว่า
ขยะเศษอาหารจากร้ านอาหารและโรงอาหารมีค่าเฉลี่ยของความเป็ นด่างเท่ากับร้อยละ 0.25-0.35 แต่ ขยะเศษอาหารจาก
ชุมชน และตลาดมีความเป็ นด่างร้อยละ 0.45-0.75 ซึ่ งขยะเศษอาหารจากร้านอาหารและโรงอาหารมีความเหมาะสมต่อการ
ควบคุมการเปลี่ ยนแปลงของค่า pH ในระหว่างการหมักตํ่าและน้อยกว่าขยะเศษอาหารจากตลาดและชุมชน ดั งนั้นควรจะมี
การเติมสารควบคุมการเปลี่ ยนแปลงของ pH ในระหว่างการหมักเอทานอล
˜µ¦µŠš¸É 1 แสดงองค์ประกอบทางเคมีและกายภาพของขยะเศษอาหารจากโรงอาหาร ร้ านอาหาร ชุมชุ นและ ตลาด
องค์ประกอบเศษอาหาร โรงอาหาร ชุมชน ร้านอาหาร ตลาด
ค่า pH 4.8 ± 0.6 6.2 ± 0.6 5.1 ± 0.3 5.8 ± 0.7
ความชื้น (%) 82.1 ± 2.4 74 ± 5.3 83 ± 1.1 76 ± 4.7
ปริ มาณของแข็งทั้ งหมด (% นํ้ าหนักเปี ยก) 17.9 ± 1.3 26 ± 1.8 17 ± 1.4 24 ± 2.3
ปริ มาณของแข็งระเหยได้ (%นํ้ าหนักเปี ยก) 15.3 ± 1.1 22.3 ± 2.1 15.2 ± 0.5 21.3 ± 1.5
ปริ มาณคาร์ บอน(% นํ้ าหนักแห้ง) 65 ±4.2 54 ± 5.7 68 ± 1.1 52 ± 6.8
ปริ มาณแป้ ง (% นํ้ าหนักแห้ง) 33 ± 2.1 28 ± 2.4 35 ± 0.7 17 ± 3.5
ปริ มาณไขมัน (% นํ้าหนักแห้ง) 8.1 ± 0.4 6.5 ± 0.6 5.1 ± 0.7 3.2 ± 0.5
ปริ มาณไนโตรเจน (% นํ้ าหนักแห้ง) 18.2 ± 0.8 15.2 ± 0.3 19.6 ± 0.7 21.1 ± 0.2
ปริ มาณเถ้า (% นํ้าหนักแห้ง) 5.5 ±1.2 8.2 ± 0.4 4.5 ± 0.5 9.3 ± 0.8
ความเป็ นด่าง (% นํ้ าหนักแห้ง) 0.25 ±0.12 0.45 ± 0.2 0.35 ±0.12 0.75 ±0.12
ปริ มาณนํ้ าตาลรี ดิ วซ์ (% นํ้ าหนักแห้ง) 16.2 ± 1.1 6.2 ± 1.4 15.2 ± 1.1 5.2 ± 0.5
ปริ มาณกรดอินทรี ย์ระเหยได้ทั้ งหมด (%
นํ้ าหนักแห้ง)
2.4 ± 0.4 1.4 ± 0.5 3.2 ± 0.2 0.4 ± 0.1
ปริ มาณเซลลูโลส (% นํ้ าหนักแห้ง) 10.4 ± 0.5 22.8 ± 0.2 11.4 ± 0.12 38.8 ± 0.4
„µ¦¥n°¥ ¥³Á«¬°µ®µ¦ÅžÁžÈ œœÎʵ˜µ¨
ขยะเศษอาหารจากร้ านอาหาร และโรงอาหาร มีความเหมาะสมที่จะใช้เป็ นวัตถุดิ บในกระบวนการผลิ ตเอทา
นอล ขยะเศษอาหารจากร้านอาหารมี องค์ประกอบสมํ่ าเสมอและมีค่าเบี่ ยงเบนมาตรฐานตํ่า เหมาะที่ จะใช้เป็ นตัวแทนของ
131
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555