full2012.pdf - page 128

เอนไซม์ให้ผลผลิ ตเอทานอลที่สู งและมีความคุ ้มค่าทางด้านเศรษฐศาสตร์ในการกลั่น (> ร้ อยละ 4) อย่างไรก็ตาม
กระบวนการย่อยสลายเพื่อให้เกิดนํ้ าตาล ยังเป็ นขั้ นตอนที่มีข้อจํากัดในการนําขยะเศษอาหารไปผลิ ตเอทานอลด้วยยีสต์ คือ
ราคาที่ สูงของเอนไซม์ ความเป็ นพิษของกรดและด่ าง ต่อเซลล์จุ ลินทรี ย์ ดังนั้ นการย่อยขยะเศษอาหารด้วยเซลล์จุลินทรี ย์ที่
ผลิตเอนไซม์ Į -amylase และ glucoamylase โดยเฉพาะเชื้อราจากลูกแป้ งข้ าวหมากจะลดต้นทุนในกระบวนการย่อยสลาย
เพื่อให้เกิดนํ้ าตาลโดยใช้เอนไซม์บริ สุ ทธิ์ ทางการค้า และ การใช้เชื้อราจากลูกแป้ งข้าวหมากในการย่ อยสลายเพื่อให้เกิดนํ้า
ตาลก็สามารถทําได้ง่ายและเป็ นภูมิปัญญาประจําชุมชนทําให้การประยุกต์ใช้กระบวนการผลิตเอทานอลจากเศษอาหารใน
ชุมชนมีความเป็ นไปได้สูง
ลูกแป้ งมี ส่ วนผสมของข้าวเจ้ากับพืชสมุ นไพรหลายชนิ ดแตกต่างกันไปตามท้องถิ่น ในลูกแป้ งประกอบด้วย
จุลิ นทรีย์หลายชนิดได้แก่รากลุ่ม Amylomayces rouxii และ Rhizopus oryzae ซึ่ งมีความสามารถผลิตเอนไซม์ Į-amylase
และ glucoamylase จากนั้ นยีสต์ Saccharomyces cerevisiae จะหมักนํ้าตาลให้ เป็ นแอลกอฮอล์และก๊าซคาร์ บอนไดออก
ไซต์ และยังมี การพบยีสต์ชนิดอื่ น เช่น ซึ่ งเปลี่ยนแป้ งเป็ นนํ้าตาลได้ (เจริญ, 2547) เชื้อจุ ลิ นทรี ย์ที่ มีบทบาทสําคัญในการ
หมักเอทานอลคือยีสต์และแบคทีเรี ย แต่ ละสายพันธุ์จะมีความสามารถในการใช้ชนิดนํ้ าตาล มีความต้องการออกซิ เจน
และทนต่อความเป็ นพิษของเอทานอลได้แตกต่างกัน Saccharomyces cerevisiae ใช้นํ้ าตาลกลูโคสได้ดีต้องการออกซิเจน
ในการเจริญเติ บโตและไม่ต้องการออกซิ เจนในการผลิตเอทานอล Zymomonas mobilis ใช้นํ้าตาลกลู โคสและไซโลสได้ดี
ไม่ ต้องการออกซิ เจนในการเจริ ญเติ บโตและผลิตเอทานอล ทนต่ อความเป็ นพิ ษของเอทานอลได้สู ง Enterobacter
aerogenes ใช้นํ้ าตาลกลู โคสและกลีเซอรอลได้ดี ต้องการออกซิ เจนในการเจริ ญเติบโตและไม่ต้องการออกซิ เจนในการ
ผลิตเอทานอล Candida shehatae ใช้นํ้ าตาลกลูโคสและไซโลสได้ดี ต้องการออกซิเจนในการเจริ ญเติบโตและไม่ต้องการ
ออกซิ เจนในการผลิตเอทานอล (Chen, 2011)
การทดลองนี้ ศึกษาการผลิตเอทานอลขยะเศษอาหาร เป็ นแนวทางการศึกษาเพื่อเพิ่มคุณค่าให้แก่ขยะเศษอาหาร
เปลี่ยนแปลงให้เป็ นสารเคมีที่ มีราคาสู ง และเป็ นการช่ วยลดปริ มาณขยะลงได้อี กทางหนึ่ง โดยศึกษาองค์ประกอบทางเคมี
และกายภาพของขยะเศษอาหารและวิธี การที่เหมาะสมในการเตรียมขยะเศษอาหารไปเป็ นนํ้ าตาลเพื่อใช้เป็ นสารตั้ งต้นใน
การผลิตเอทานอล และศึกษาศักยภาพในการใช้ขยะเศษอาหารเป็ นวัตถุดิ บในการผลิตเอทานอล โดยการหมักเดี่ ยว และ
หมักร่ วมด้วยเชื้ อ Saccharomyces cerevisiae Zymomonas mobilis Candida shehatae และ Enterobacter aerogenes
°»ž„¦–r ¨³ª·›¸„µ¦
«¹„¬µ‡ªµ¤Âž¦ž¦ªœ °Š‡r ž¦³„°šµŠÁ‡¤¸Â¨³„µ¥£µ¡ ¥³Á«¬°µ®µ¦
ขยะเศษอาหารที่ ใช้ในการทดลองได้จากแหล่งต่างๆ 4 แหล่ง คือ จากโรงขยะเทศบาลตําบลปากแพรก อําเภอทุ่ง
สง จังหวัดนครศรี ธรรมราชเป็ นตัวแทนขยะเศษอาหารจากชุมชน ตลาดสดอําเภอป่ าพะยอม จังหวัดพัทลุงเป็ นตัวแทนขยะ
เศษอาหารจากตลาด ร้านผัดไทยสุ นทรภู่ อําเภอป่ าพะยอม จังหวัดพัทลุงเป็ นตัวแทนขยะเศษอาหารร้านอาหาร และโรง
อาหารมหาวิทยาลัยทักษิณ อําเภอป่ าพะยอม จังหวัดพัทลุงเป็ นตัวแทนขยะเศษอาหารจากโรงอาหารในสถานที่ราชการ ทํา
การเก็บขยะเศษอาหารเป็ นเวลา 4 เดื อนเก็บตัวอย่างครั้ งละ 5 กิโลกรัม เพื่ อศึกษาถึงความแปรปรวนขององค์ประกอบจาก
การพฤติกรรมการบริโภคและสถานที่ นําขยะเศษอาหารมาแยกเศษของแข็งที่ ย่อยสลายได้อยากออก อย่างเช่ น กระดูก
เปลือกหอย เปลือกปู นําตัวอย่างขยะเศษอาหารมาบดละเอียดโดยใช้เครื่องบดผสมกับนํ้ าในอัตราส่ วน 1 ต่อ 1 เพื่อให้มี
ขนาดเล็กลง วิ เคราะห์หาองค์ประกอบต่างๆ ดังต่อไปนี้ ได้แก่ ค่า pH โดยเครื่ องวัดความเป็ นกรดด่าง (pH meter B210,
ProLine, Netherlands) ปริ มาณคาร์ บอน ปริมาณไขมันและนํ้ามัน ปริ มาณกรดไขมันที่ ระเหยง่าย (VFAs) ปริมาณเถ้า
ปริ มาณของแข็งทั้งหมดที่ ระเหยได้ (TVS) ปริ มาณของแข็งทั้ งหมด (TS) ปริ มาณเซลลูโลส ความชื้ น ความกระด้าง และค่า
ไนโตรเจนทั้งหมด (โดยวิธี Kjedahl method) โดยวิธี มาตรฐาน (APHA, 1998) ปริมาณนํ้ าตาลทั้ งหมดโดยวิธี Anthrone
128
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555