full2012.pdf - page 544

šœÎµ
ความปวดในระยะคลอดจัดเป็ นความปวดที่ รุ นแรง เกิ ดจากมดลูกหดรั ดตัวทําให้ออกซิ เจนไปเลี้ ยงมดลูก
น้อยลง มี การสะสมของเสียมากขึ้ น การถ่างขยายของปากมดลูก การดึงรั้ งของเอ็นที่ยึดบริ เวณปากมดลูกและอุ ้ งเชิ งกราน
ปวดจากการกดของส่ วนนําและจากการที่เนื้ อเยื่อถูกทําลาย (วิ ไลพรรณ และ ตติรัตน์, 2548) ทําให้เกิดการเปลี่ ยนแปลง
ต่างๆไม่ว่าจะเป็ นทางด้านร่างกาย จิ ตใจ อารมณ์ สั งคม โดยเฉพาะในผู้คลอดครรภ์แรกซึ่ งไม่ มีประสบการณ์การคลอด
มาก่อน (Walsh, 2001) ความเจ็บปวดที่ เกิดขึ้ นทําให้เกิดความกลัว ความกลัวทําให้เกิดความตึงเครี ยด และความตึงเครี ยด
ทําให้เกิดความเจ็บปวด เป็ นวงจรของกลุ่มอาการความกลัว ความตึงเครี ยด และความปวด (Dick-Read, 1972) ผู้คลอดที่
ประสบกับความปวดในระยะคลอดเป็ นเวลานานส่ งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนในระยะรอคลอดทั้ งตัวผู้คลอดและทารก
ในครรภ์ได้ คือ มีการเพิ่มของเลือดที่ออกจากหัวใจ ความดันโลหิ ต การใช้ออกซิเจน การหายใจ และระดับแคททีโคลา
มีน (catecolamine) สู งขึ้ น ทําให้เลือดที่ ไปเลี้ ยงมดลูกลดลง มดลู กหดรัดตัวไม่ดี และทารกในครรภ์มีภาวะเลือดเป็ นกรด
(Brownridge, 1995; Lowe, 2002) นอกจากนี้ มารดาที่มีความปวดมากทําให้มารดามีความกลัวการคลอด (Kukulu &
Demirok, 2008) และร้ อยละ1.7 ของมารดาหลังคลอดมีภาวะตึงเครี ยดหลังภาวะวิกฤติจากการคลอด (posttraumatic
stress disorder) (Wijma, Soderquist, & Wigma, 1997) ในปัจจุบันการลดปวดในระยะคลอดมีหลายวิธีทั้ งการใช้ยาและ
ไม่ใช้ยา การลดปวดโดยวิธี การใช้ยาอาจทําให้เกิ ดภาวะแทรกซ้อนได้ เช่ น การคลอดที่ ยาวนาน มีไข้ และคลอดโดยทํา
สูติศาสตร์หัตถการสู ง (Alexander, Sharma, Mclntire, & Leveno, 2002; Kukulu & Demirok, 2008; Leeman et al.,
2003a; Leighton & Halpern, 2002) อีกทั้ งมีค่าใช้จ่ายที่สู ง (Macario, Scibetta, Navarro, & Riley, 2000) การนวดแผน
ไทยเป็ นอีกวิธีหนึ่ งที่ใช้ ในการลดปวดโดยไม่ใช้ยาซึ่ งมี มาแต่โบราณ อีกทั้ งสามารถถ่ายทอดความรั ก ความห่วงใย และ
ความเอื้ออาทรไปยังผู ้ ถูกนวด (วิชัย, 2551) จึ งมีการนําการนวดแผนไทยมาใช้กันอย่างกว้างขวาง แต่สําหรั บในมารดาใน
ระยะคลอดยังไม่พบว่ามี การศึกษาการลดปวดในระยะคลอดโดยการใช้นวดแผนไทย การลดปวดโดยไม่ใช้ยาจึ งมี
ความสําคัญเพื่อให้ มารดาที่อยู่ ในระยะคลอดสามารถเผชิญกับความปวดได้อย่างเหมาะสม
ª·›¸„µ¦ª·‹´¥
1. การวิจัยนี้ เป็ นการวิจัยเชิ งทดลอง
2. ประชากร: ผู ้ คลอดครรภ์แรก
3. กําหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง เพื่อใช้วิเคราะห์ความแตกต่างด้วยการทดสอบค่าสถิติ กําหนดอํานาจของ
การทํานาย (power of the test) = 0.80 ระดับนัยสําคัญทางสถิติ (ค่าแอลฟา) = .05 ในการคํานวณขนาดอิทธิ พล (effect
size: ES) นั้ นผู้วิจั ยได้นําการศึกษาเรื่ องผลของการนวดต่อความปวดและความวิตกกังวลระหว่างการคลอดของชาง,
หวาง, และเชน (Chang, Wang, & Chen, 2002) คํานวณค่า ES = 0.74 การทดสอบทางเดียว (One tailed) เมื่อนําไป
เปรี ยบเทียบตารางโดยใช้สถิติ ANCOVA (Cohen, 1988) ได้กลุ่มตัวอย่างกลุ่มละ 8 ราย อย่ างไรก็ตามผู ้ วิจั ยต้องการเพิ่ม
กลุ่ มตัวอย่างให้ใหญ่ ขึ้ นเพื่อเป็ นตัวแทนที่ดี และมี การกระจายของข้อมูล จึงกําหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างกลุ่มละ 20 ราย
รวมทั้ งหมด 40 ราย
4. กลุ่มตัวอย่าง: ผู้ คลอดครรภ์ แรกที่มาคลอด ณ ห้องคลอด โรงพยาบาลสงขลานคริ นทร์ แบ่งออกเป็ นกลุ่ม
ทดลอง 20 ราย กลุ่มควบคุม 20 ราย รวมทั้ งหมด 40 ราย ตามคุณสมบัติที่กําหนด คือ ครรภ์แรก อายุระหว่าง 18-30 ปี
สถานภาพสมรสคู่ อายุครรภ์ตั้ งแต่ 38 – 42 สัปดาห์ ตั้งครรภ์ ที่มีทารกเพียงคนเดียว คาดคะเนนํ้ าหนักทารกอยู่ในช่ วง
2,500 – 4,000 กรัม มาฝากครรภ์ครั้ งแรกไม่เกินไตรมาสที่ 2 ทารกอยู่ในท่าปกติ โดยมี ศีรษะเป็ นส่ วนนํา อัตราการเต้น
544
การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิ ทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 22 ประจำปี 2555