การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 637

7
ผลิตภัณฑหลักจึงใชวัสดุ อุปกรณ ตลอดจนโรงเรือนรวมกั บผลิตภัณฑอื่นๆ ได สงผลใหตนทุนการผลิตตอกิโลกรั ม
ต่ํา
เมื่ อพิจารณาโครงสรางตนทุนการผลิตใน พบวา เกิ นกวารอยละ 95 ของตนทุนรวม จัดเปนตนทุนแปรผัน
โดยตนทุนค าวัตถุดิบมีสั ดสวนมากที่สุ ด คิดเปนร อยละ 85 รองลงมาคือค าจางแรงงานคิดเป นรอยละ 8 ของตนทุน
แปรผั น ซึ่งผลิตภัณฑที่ มีการจางแรงงาน ไดแก ปลาแหง ปลาหวาน กุงแกว กุงแหง และปลาหมึ กแหงเทานั้น ใน
สวนของตนทุนคงที่ ซึ่งมีสั ดสวนประมาณ รอยละ 5 นั้น ประกอบด วยคาวัสดุอุปกรณ และคาโรงเรือน โดยคํานวณ
ในรูปของคาเสื่ อมราคา
ผลตอบแทนเฉลี่ ยและกําไรการผลิต จากตารางที่ 2 จะเห็ นไดวาผลิตภัณฑที่มีราคาจําหนายสู งที่สุดคือ กุง
แกวโดยจําหนายไดในราคากิ โลกรัมละ 310.92 บาท รองลงมาคื อมันกุง ปลาหมึกแหง และกุงแห งตามลําดับ อยางไร
ก็ตามเมื่อพิ จารณากําไรต อกิ โลกรัม พบว า มันกุ งเปนผลิ ตภัณฑที่ ใหกําไรต อกิโลกรัมสู งสุด ถึง 192.97 บาทต อ
กิโลกรัม สาเหตุที่เปนเชนนี้เนื่องจากวัตถุ ดิบที่ใชในการผลิตมันกุงเป นสวนทิ้ง นั่ นคือ หัวกุงซึ่งเกิ ดจากการผลิ ตกุง
แหงและกุ งแกว สงผลใหตนทุนการผลิตต่ํ า อยางไรก็ตามเมื่ อพิจารณาจากตารางที่ 1 จะเห็นไดวา ปริมาณการผลิต
ของมั นกุงมี นอยมาก ทั้งนี้เนื่ องจากมีอุปสงคน อย อีกทั้งมิ ไดเปนผลิตภัณฑหลั ก นั่นคื อไมมีผูผลิตรายใดที่ทําการ
ผลิตมันกุงเพี ยงอยางเดียว ผลิ ตภัณฑที่ มีกําไรต อกิโลกรัมรองลงมาไดแก กุงแห ง หอยสม ปลาเค็ ม และกุงแกว ซึ่งมี
กําไรเฉลี่ย เทากับ 64.84 57.42 56.29 และ 54.84 บาทตอกิ โลกรัม ตามลําดับ จะเห็นได วาผลิตภัณฑประเภทกุง
จัดเป นผลิตภัณฑ ที่ใหกําไรตอกิ โลกรัมคอนขางสูง เมื่อเปรียบเที ยบกับผลิตภัณฑอื่นๆ ทั้งนี้เปนผลมาจากผลผลิ ตมี
ผูรับซื้ อที่แน นอน ราคาไมมี ความผันผวน เนื่องจากกุ งแหงและกุ งแกวสามารถใช เปนส วนประกอบในอาหาร
ประเภทต างๆ ไดหลากหลาย ส งผลใหมีตลาดค อนขางกว าง ดังนั้ นผู ผลิตที่ มุงหวังกํ าไรควรให ความสนใจกับ
ผลิ ตภัณฑ ประเภทกุง อย างไรก็ ตามพบวาในการผลิตผลิ ตภัณฑ ประเภทนี้จะต องใชเงิ นลงทุนค อนข างสูง เมื่ อ
เปรียบเที ยบกับปลาแหง เนื่ องจากผูผลิตจะตองลงทุ นสรางเตาอบกุง และเตาสํ าหรับต มกุง อีกทั้ งปจจัยการผลิ ตมี
ราคาคอนขางสูงสงผลใหตองมีเงินทุนหมุนเวียนเพื่ อซื้อปจจัยการผลิ ตเผื่อไว พอสมควร เนื่องจากปจจัยการผลิตมิได
มีอยางสม่ํ าเสมอ จําเป นตองซื้อเปนเงินสดและต องมีการติดต อซื้อขายเป นสัญญาลวงหน า สําหรับผูผลิ ตที่มี เงิน
ลงทุนน อยอาจทําการผลิตสิ นคาประเภทปลาแหง เนื่ องจากใช เงินลงทุนเริ่ มตนไมสู งมากนัก และมี ผลกําไรต อ
กิโลกรัมสูง สวนการผลิตที่ไมควรลงทุนไดแก ปลาสม เนื่ องจากประสบกับภาวะขาดทุน นอกจากนี้การผลิตในบาง
ผลิตภัณฑ ที่ มีความจํ าเปนจะต องหาแนวทางในการลดตนทุ น เนื่องจากมีกําไรตอกิโลกรั มคอนข างต่ํ า ไดแก
ปลาหมึกแห ง ปลากะตักแห ง และปลาแปงแดง
3. ชองทางการจําหนายผลผลิต
เนื่องจากผู แปรรูปสวนใหญจัดเปนผู ผลิตรายยอยมีกําลังการผลิตต่ํา อี กทั้งทําการผลิ ตสินคาหลากหลาย
ชนิ ด จึงทําการตลาดดวยตนเอง ผลผลิตสวนใหญจําหนายตรงให กับผูบริโภคในทองถิ่น แตสําหรับผูผลิตที่มีขนาด
การผลิ ตคอนข างใหญจะมีชองทางการจํ าหน ายผลผลิ ต 2 ทาง คือจําหน ายให กับพ อคาสงทั้ งในจังหวัดและ
ตางจั งหวัด เชน ผลิตภัณฑ ปลาหวาน กุ งแหง กุ งแกว และปลาหมึก ในกรณีที่ เปนการขายปลี กใหกับผู บริโภค
โดยตรงผู ผลิตจะเปนผู กําหนดราคาเอง โดยในการกําหนดราคาขายนั้นจะคํ านึงราคาขายของคู แขง รวมกับตนทุน
วัตถุ ดิบ (ราคาปลา กุ งสด) โดยมิได พิจารณาถึงค าแรงงานของตน ทั้งนี้ผูผลิ ตยอมรับวาในบางครั้งจํ าเปนตองขายใน
ราคาทุนหรือต่ํากวาทุ นหากมีสิ นคาเหลือมาก เนื่ องจากตองการเงินไปใชในการซื้อวั ตถุดิบเพื่อใชในการผลิตในรอบ
การผลิตตอไป ส วนในกรณีการขายสงนั้นพบว าวาทั้งผูผลิตและผูคาสงไดมีการเจรจาตกลงราคากั นกอนทําการผลิต