การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 627

3
ผาที่ศูนย ศิลปาชีพบานเนิ นธัมมังมากกวาที่ บานของตน สภาพการผลิตของผู ผลิตผายก มีทั้ งผูผลิ ตอิสระและผูรับจาง
ผลิต ส วนใหญผูผลิตมีกี่ทอผาจํานวน 2 ตัว จํานวนชั่วโมงทอผาในหนึ่งวันของผู ผลิตอยูที่ 4 – 6 ชั่ วโมง ดานชองทาง
การจําหนาย ผูผลิตสวนใหญเลือกที่จะจําหนายสงใหกับพอคาคนกลางมากที่ สุด คิดเปนรอยละ 35.83 รองลงมา คือ
ทั้ งจําหนายปลีก จํ าหนายสง และฝากจําหนาย คิดเปนรอยละ 33.33 ส วนผูผลิตที่ฝากจําหนาย คิดเป นรอยละ 24.17
และผูผลิ ตที่เลือกจําหนายปลีกเพียงอยางเดียวคิ ดเปนสัดสวนนอยที่สุด คือ รอยละ 6.67 สาเหตุที่ผูผลิ ตเลือกที่จะ
จําหนายสงมากที่สุด เนื่องจากผูผลิตเป นเพียงผูผลิตรายยอย ปริมาณผลผลิตจึงมีไมมากนัก ประกอบกั บทอผาเปน
อาชีพเสริมจากการทํานาจึ งไมมีเวลาในการจําหนายสินคาดวยตนเอง อีกทั้งการที่พ อคาคนกลางเขามารับซื้อถึงใน
พื้ นที่เปนการสะดวกกว าที่ลูกค ารายยอยจะเขามาซื้อเอง เพราะระยะทางไปยังแหลงผลิตคอนขางไกล ถนนหนทาง
คอนขางลําบาก และอาจต องใชเวลาในการเดินทางคอนขางมาก ดวยเหตุผลดังกลาวทําใหมีลูกคาเดินทางเขามาซื้อ
สินคาหรื อผายกนอย จึ งทําใหผูผลิตที่จําหนายปลีกเพียงอยางเดียวมีจํานวนนอย นอกจากนี้แมวาการจําหนายปลีกจะ
ทํ าใหได ราคาตอหนวยที่แพงกวา แตก็ขายไดชาและยอดจําหนายไมแนนอน ในทางตรงขามการขายสงทําใหผูผลิต
ได รับรายได ในทันทีหลั งจากการผลิต ไมตองรอเวลาเหมือนการจํ าหนายปลีกจึ งสงผลให ผูผลิตสวนใหญนิ ยมขายสง
มากกวาการขายปลี ก
2. ตนทุน รายได และกําไรของผูผลิตผายกเมืองนคร
ตารางที่ 1 เปรียบเทียบตนทุนและผลกํ าไรจากการประกอบหัตถกรรมผายกเมืองนครระหวางผูผลิตอิสระกั บผูรับจางผลิต
ผลตอบแทน (บาท/เดือน)
ตนทุน, ผลกําไร ผูผลิตอิสระ ผูรับจางผลิต ผูผลิตทั้งหมด
รายรับเฉลี่ย
ตนทุนเฉลี่ย
กําไรเฉลี่ย
อัตราผลกําไร/รายรั บ (%)
อัตราผลกําไร/ตนทุน (%)
11,530.83
5,326.83
6,204.00
53.80
116.47
16,000.00
9,394.17
6,607.50
41.30
70.34
13,765.42
7,360.50
6,405.75
46.54
87.03
ผลการวิจัย พบวา ผูผลิตผายกเมืองนครในตําบลแมเจาอยูหั ว มีทั้งผูผลิตอิสระและผู รับจางผลิต ดังแสดงใน
ตารางที่ 1 จะเห็นไดวาผูผลิตมีรายรับเฉลี่ยเท ากับ 13,765.42 บาทตอเดื อน มีตนทุนการผลิตเฉลี่ ย 7,360.50 บาท และ
มีกําไรเฉลี่ย 6,405.75 บาท เมื่อจําแนกผูผลิ ตเปน 2 กลุม คือผูผลิตอิสระและผู รับจ างผลิต พบวา ผูผลิตอิสระมีรายรับ
เฉลี่ย/เดือน อยูที่ 11,530.83 บาท ตนทุนเฉลี่ย/เดื อน เทากับ 5,326.83 บาท กําไร/เดือน เทากับ 6,204 บาท อัตราผล
กําไร/รายรับ คิดเป นรอยละ 53.80 และอัตราผลกําไร/ตนทุน คิดเปนร อยละ 116.47 สวนผูรับจ างผลิตมีรายรั บเฉลี่ย/
เดือน อยูที่ 16,000 บาท ตนทุนเฉลี่ย/เดือน 9,394.17 บาท กําไรเฉลี่ยต อเดือนเทากับ 6,607.50 บาท อัตราผลกําไร/
รายรั บ คิดเปนรอยละ 41.30 และอัตราผลกําไร/ตนทุน คิดเป นรอยละ 70.34 จะเห็นไดวาผูผลิตอิ สระมีกําไรจากการ
ผลิตมากกวาผูรับจางผลิ ตแมวาผูรับจางผลิตจะมีรายรับจากการจําหนายมากกวาก็ตาม สาเหตุที่ เปนเช นนี้อาจ
เนื่องมาจาก ผูผลิตอิสระสวนใหญทอผาเปนอาชีพหลั ก ผลิตสินคาหลากหลาย สงผลใหมีความชํานาญในการผลิต
มากกวาผูรับจ างผลิตซึ่งทอผาเปนอาชีพเสริมและจะทอผาเฉพาะเมื่อมีคําสั่งซื้อและจํ าหนายในราคาสงเทานั้น ใน
บางครั้งแมมีคําสั่งซื้อมามากก็ผลิตไม ทันจึงทําใหเกิดการสูญเสียรายไดที่ ควรจะไดบางสวนไป ส วนผูผลิตอิ สระมี