การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 71

3
การเตรี ยมหัวเชื้อ
นําน้ํามะพราวมา 1 ลิตร เติ มแอมโมเนียม
ซัลเฟต 5 กรัม (0.5%) กรดอะซิติก 10 มิลลิลิตร
(1%) และยีสตสกัด 0.5 กรัม (0.05%) บรรจุใส ขวด
ขนาด 500 มิลลิลิตร ขวดละ 100 มิลลิลิตร นําไปนึ่ง
ฆาเชื้ อที่อุณหภูมิ 121 องศาเซลเซียส เวลา15 นาที
ทิ้ งไวใหเย็น เติ มหัวเชื้อ Acetobacter xylinum 10
มิลลิลิตร บมไวที่อุณหภูมิห องเปนเวลา 2 วั น
การเตรี ยมน้ํากากสา
นํ าน้ํากากสามาทําใหมีความเขมขน โดยการ
ใชเครื่องกลั่นแบบลดความดัน เมื่อไดความหนืด
ระดั บหนึ่ง นําไปอบที่ตูอบอุณหภูมิ 70 องศา
เซลเซียส เวลา 24-48 ชั่วโมง หรือจนกวาความชื้ น
หมด นําไปเก็บรักษาไว ในตูดูดความชื้น
ขั้นตอนการผลิตวุนมะพราว
ปรั บสู ตรน้ํ าหมั กตามแผนการทดลอง
บรรจุใส ขวดฝาขนาด 1 ลิตร นึ่งฆาเชื้อที่อุณหภูมิ 110
องศาเซลเซียส เวลา 20 นาที ตั้งทิ้งไว ใหเย็น เทใส
ภาชนะพลาสติ กที่ผานการฆาเชื้ อแลว เติมหัวเชื้ อ A.
xylinum 10% ปดปากภาชนะด วยกระดาษแลวรัดดวย
สายยาง บ มไวที่อุณหภู มิหองเป นเวลา 10 วัน เก็บ
ตัวอยางวั ดความหนาในวันที่ 0 2 4 6 8 และ 10
จากนั้ นเก็บตั วอยางวันสุ ดท ายหาปริมาณผลผลิต
และวัดค าสี (L*, a*, b* และ Δ E) ดวยเครื่องวัดสี
ยี่ห อ Hunter Lab รุน Color Flex 45/0
ปริมาณผลผลิต (% yield) = น้ําหนั กสุดทาย X 100
น้ําหนักเริ่มตน
การศึกษาปจจัยที่มีผลตอการผลิตวุนมะพร าว
ตอนที่ 1 ศึกษาเปรี ยบเทียบการใชน้ํ าตาลทรายกับ
น้ํ าตาลจากตอผลผลิตวุนมะพราว
นํ าน้ํ ามะพราวมาเติ มน้ําตาลจากที่แปรระดั บ
ความเข มขนเปน 5 6 7 8 9 และ 10% และเติม
แอมโมเนี ยมซัลเฟต 0.5% ปรับความเปนกรด-ดาง (pH)
เริ่มตนเป น 5.0 ดวยกรดอะซิ ติกเขมขน แลวนํามา
เปรียบเทียบกับวุนที่ผลิตดวยน้ํามะพราวแบบดั้งเดิ ม
ตอนที่ 2 ศึกษาคาของความเปนกรด-ด าง (pH) ที่
เหมาะสมของน้ําหมักเริ่มตน
คัดเลือกระดับความเขมขนของน้ํ าตาลจากจาก
การทดลองตอนที่ 1 ที่แผนวุนหนาที่สุด และปริมาณ
ผลผลิตสูงสุด แปรระดับความเป นกรด-ดางเปน 3.5 4.0
4.5 5.0 และ 5.5% ดวยกรดอะซิติก
ตอนที่ 3 ศึกษาอัตราส วนที่เหมาะสมของน้ํากากส า
คัดเลือกน้ําตาลจากการทดลองตอนที่ 1 และ
ปรับความเปนกรด-ดางตามตอนที่ 2 ที่แผนวุนหนาที่สุด
และผลผลิตสูงสุดมาใช โดยแปรน้ํากากสาเปน 0 1 2 3
และ 4% เปรียบเทียบกับการใชแอมโมเนี ยมซัลเฟต
0.5% และนําแผนวุนมะพราวที่ไดผลิตด วยน้ําตาลจาก
มาฟอกสีดวยไฮโดรเจนเปอรออกไซด (H2O2) 1% เปน
เวลา 0 24 และ 36 ชั่งโมง นํามาวัดค าสี (L*, a*, b*)
เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของสี กอนฟอก และหลังการฟอก
ตอนที่ 4 ศึกษาอัตราสวนที่เหมาะสมของแมกนี เซียม
ซัลเฟต (MgSO4)
คัดเลือกระดับความเขมขนของน้ําตาลจาก
จากการทดลองตอนที่ 1 และปรับคาความเปนกรด-ดาง
ตามตอนที่ 2 ที่แผนวุนหนาที่สุดและปริมาณผลผลิ ต
สูงสุดมาใช โดยแปรระดับความเขมขนของแมกนีเซี ยม
ซัลเฟตเปน 0 0.2 0.3 0.4 0.5 และ 0.6 %
การวิเคราะห ขอมู ล
วิเคราะห หาความแปรปรวนของขอมูล
(ANOVA)และความแตกตางของคาเฉลี่ยโดยวิธี
Duncan’s new Multiple Rang Test โดยใชโปรแกรม
SPSS 10.0 for Window