เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 291

ผลการวิจัยนี้ ยังสามารถระบุพื้นที่อนุรักษออกเปนระดับตางๆไดดังรูปที่ 2 นี้
พื้ นที่ ระดับA พื้นที่อนุรักษคือบริเวณ จุดผสมพันธุจุดปลอยไข
พื้ นที่ ระดับ B เปนพื้นที่กันชนในการอนุรักษ (พื้นที่รอบเสนประสีแดง)
พื้ นที่ ระดับC เปนพื้นที่จับปลาของประมงขนาดเล็ ก
พื้ นที่ระดั บD เปนพื้นที่เชิงพาณิ ชย ขนสง อุตสาหรรม
D
47Q0622868
2239807
47Q0655459
2232025
A
A
D
D
C
C
C
C
C
C
ท าเรือเชียงแสนแห งที่2
สะพานขามแมน้ําโขงR3A
ท าเรือขามฝาก C
C
ดอนแวงแหล งจับปลาบึก
ภาพที่ 2 แสดงพื้นอนุรักษในแมนํ าโขงในเขตพื้นที่เชียงราย
สรุปผลการวิจัย
การวิจัยนี้ แสดงผลลัพทคูตรงข ามขององคความรู ระหว างกฎและการจัดระเบียบความรูที่เปนภูมิป ญญาของ
มนุษยที่ สะสมกันมา กับความรูเชิงประจักษที่เรียกว าวิทยาศาสตรและกฎหมายระหวางประเทศ ในการอธิ บายเรื่องปลา
บึกที่แตกตางในเรื่ องสถานภาพและพื้นที่ของแมน้ําโขง การวิจัยนี้ได แสดงถึงมิติที่ทับซ อนของการใหความหมายปลา
บึกที่มีตอวิถีชีวิตของกลุมคนลุมน้ําโขงในฐานะส วนหนึ่งระบบของวัฒนธรรมที่ปลาบึกมีความหมายเชิงซอนใน
หลากหลายมิ ติทางสังคม มากกวาการเปนอาหารหรือทรัพยากรธรรมชาติที่ ไดรับการคุมครองจากระเบียบและกฎหมาย
ที่ชาวบานไม ไดมีสวนรวมในการสราง รวมถึงความรูเรื่องปลาบึกที่สามารถสรางระบบการจําแนกแยกแยะชนิดและ
ลําดับชั้นของปลาบึก แสดงถึงพื้นที่และเวลาในทางวัฒนธรรมรวมถึงการกําหนดพื้นที่ในการอนุรักษแหล งผสมพันธุ
และวางไข โดยสามารถสรางเปนรูปแบบMAEKONG Model เพื่อใชในการสรางพื้นที่ในการอนุรักษแหลงผสมพั นธุ
และวางไขปลาบึก ไดดังนี้
B
B