6
ผลการวิ
จั
ยและอภิ
ปรายผลการวิ
จั
ย
ข้
อมู
ลสภาวะสุ
ขภาพสมาชิ
กกลุ่
มตี
เหล็
ก ข้
อมู
ลที่
เกี่
ยวข้
องกั
บสภาพปั
ญหาด้
านสุ
ขภาพของผู้
ประกอบอาชี
พตี
เหล็
กใน
ชุ
มชน
ผลจากการศึ
กษาครั้
งนี้
พบว่
า ผู้
ประกอบอาชี
พส่
วนใหญ่
มี
ระยะเวลาทางาน 1-10 ปี
คิ
ดเป็
นร้
อยละ 51.2 อาการปวด
หลั
งจากการทางานก้
มเงย คิ
ดเป็
นร้
อยละ78
เนื่
องจากลั
กษณะการทางานเป็
นแบบท่
าเดิ
มปั
จจั
ยด้
านสภาพแวดล้
อมการ
ทางาน อาจเนื่
องมาจากการนั่
งราบกั
บพื้
นทั้
งที่
มี
และไม่
มี
พนั
กพิ
ง รวมถึ
งการนั่
งเก้
าอี้
ที่
ไม่
มี
พนั
กพิ
ง และการไม่
ใช้
อุ
ปกรณ์
เสริ
มต่
างๆ สาหรั
บการนั่
ง ย่
อมก่
อให้
เกิ
ดการปวดเมื่
อยบริ
เวณกระดู
กสั
นหลั
ง และปวดเมื่
อยกล้
ามเนื้
อที่
อยู่
บริ
เวณกระดู
กสั
นหลั
งที่
ช่
วยในการแอ่
นหลั
ง (พิ
มพ์
พรรณ ศิ
ลปะสุ
วรรณ, 2544) ส่
วนการทางานที่
ต้
องมี
การเคลื่
อนไหว
ซ้
าๆ ระดั
บหน้
างานที่
ไม่
เหมาะสม และการวางอุ
ปกรณ์
/เครื่
องมื
อไม่
เหมาะสม ย่
อมส่
งผลให้
เกิ
ดการปวดหลั
ง ท่
าทางการ
ทางานที่
ซ้
าซากทาให้
กล้
ามเนื้
อได้
รั
บการบาดเจ็
บอย่
างต่
อเนื่
อง ก่
อให้
เกิ
ดกลุ่
มอาการปวดทางโครงร่
างและกล้
ามเนื้
อ
สาหรั
บการใช้
ผ้
าปิ
ดจมู
กเพื่
อป้
องกั
นฝุ่
นละออง พบว่
าร้
อยละ 94.4 ส่
วนใหญ่
ใช้
อุ
ปกรณ์
ป้
องกั
นทุ
กวั
น ร้
อยละ 91.2
ใช้
อุ
ปกรณ์
ป้
องกั
นตลอดเวลาทางาน ร้
อยละ 71.4 แต่
ก็
ยั
งพบ ผู้
ไม่
ใช้
อุ
ปกรณ์
ป้
องกั
น มี
เหตุ
ผล คื
อ อึ
ดอั
ดราคาญ 66.7
รองลงมาคื
อ คิ
ดว่
าไม่
เป็
นอั
นตรายร้
อยละ 33.3 เมื่
อมี
การประชุ
มวิ
เคราะห์
ข้
อมู
ลสุ
ขภาพคนทางานร่
วมกั
น มี
การนาข้
อมู
ล
สถิ
ติ
อุ
บั
ติ
เหตุ
โดยเฉพาะเศษเหล็
กที่
กระเด็
นเข้
าตาจากการไม่
สวมอุ
ปกรณ์
ป้
องกั
นอั
นตราย ประมาณ20-30ราย
(โรงพยาบาลส่
งเสริ
มสุ
ขภาพตาบล,2551) มาวิ
เคราะห์
และหาแนวทางร่
วมกั
นในการป้
องกั
นอุ
บั
ติ
เหตุ
คื
อใช้
ผ้
าปิ
ดปาก
ปิ
ดจมู
กเพื่
อป้
องกั
นฝุ่
น ใส่
แว่
นตาเพื่
อป้
องกั
นเศษเหล็
กเข้
าตาและแสง
ผลการศึ
กษาการสร้
างเสริ
มสุ
ขภาพของผู้
ประกอบการอุ
ตสาหกรรมในครั
วเรื
อนกลุ่
มตี
เหล็
ก พบว่
า ต้
อง
ปลอดภั
ยจากการทางาน มี
การดู
แลและป้
องกั
นสุ
ขภาพโดยทางสมาชิ
กได้
มี
การเปลี่
ยนแปลงจากเดิ
ม คื
อ 1)ใช้
ผ้
าปิ
ดปาก –
ปิ
ดจมู
กเพื่
อป้
องกั
นฝุ่
น2) ใส่
แว่
นตาเพื่
อป้
องกั
นเศษเหล็
กเข้
าตาและแสง 3) ดู
แลสิ่
งแวดล้
อมโดยการพั
ฒนาไม่
ให้
สกปรก
4) ช่
วงระยะเวลาการทางานให้
มี
การนั่
งพั
กบ้
าง 5) จั
ดให้
มี
การออกกาลั
งกายเพื่
อผ่
อนคลายกล้
ามเนื้
อ 6) ใส่
รองเท้
าเพื่
อ
ป้
องกั
นเศษเหล็
กหรื
อคมมี
ด 7) แต่
งตั
วให้
รั
ดกุ
มเพื่
อป้
องกั
นผ้
าพั
นพั
นเข้
ากั
บเครื่
อง 8) มี
อาหารว่
าง เช่
น กล้
วย ขนม มี
การ
พั
กระหว่
างการทางานสอดคล้
องกั
บการศึ
กษาของโกวิ
ทย์
บุ
ญมี
พงศ์
(2541) ได้
ศึ
กษาประสิ
ทธิ
ผลของโปรแกรมศึ
กษา
โดยการประยุ
กต์
ทฤษฎี
แรงจู
งใจเพื่
อป้
องกั
นโรคและแรงสนั
บสนุ
นทางสั
งคมในการส่
งเสริ
มพฤติ
กรรมการป้
องกั
น
อุ
บั
ติ
เหตุ
จากการทางานของคนงานในสถานประกอบการการผลิ
ตผลิ
ตภั
ณฑ์
โลหะ เครื่
องจั
กรและอุ
ปกรณ์
จั
งหวั
ด
สมุ
ทรปราการ พบว่
า กลุ่
มทดลองมี
การเปลี่
ยนแปลงด้
านการประเมิ
นอั
นตราย การประเมิ
นการเผชิ
ญปั
ญหา ความตั้
งใจ
และพฤติ
กรรมการป้
องกั
นอุ
บั
ติ
เหตุ
จากการทางานถู
กต้
องมากกว่
าก่
อนการทดลอง และมากกว่
ากลุ่
มเปรี
ยบเที
ยบอย่
างมี
นั
ยสาคั
ญทางสถิ
ติ
การรั
บรู้
โอกาสเสี่
ยงของการเกิ
ดอุ
บั
ติ
เหตุ
จากการทางานมี
ความสั
มพั
นธ์
เชิ
งบวกกั
บความตั้
งใจที่
จะมี
พฤติ
กรรมการป้
องกั
นอุ
บั
ติ
เหตุ
จากการทางานอย่
างมี
นั
ยสาคั
ญทางสถิ
ติ
นอกจากความปลอดภั
ยจากการทางานแล้
ว ในรู
ปแบบการสร้
างเสริ
มสุ
ขภาพของกลุ่
มตี
เหล็
ก ยั
งมี
1) ได้
รั
บ
ฝึ
กอบรมถ่
ายทอดความรู้
จากเจ้
าหน้
าที่
โรงพยาบาลส่
งเสริ
มสุ
ขภาพตาบล เรี
ยนรู้
ทั
กษะการแก้
ปั
ญหามี
ส่
วนร่
วมแก้
ปั
ญหา
ด้
วยตั
วเขาเองโดยใช้
ทั
กษะและความรู้
ที่
ได้
รั
บ 2) ระดมสมองเพื่
อหารู
ปแบบการสร้
างเสริ
มสุ
ขภาพ 2.1)พบปะกั
นทุ
ก
เดื
อน พู
ดคุ
ยสารทุ
กข์
สุ
ขดิ
บ มี
การดู
แลกั
น เยี่
ยมเพื่
อนที่
ป่
วย ชวนเพื่
อนมาออกกาลั
งกาย 2.2) การออกกาลั
งกายโดยรวม
กลุ่
มออกกาลั
งกายในบริ
เวณบ้
านใกล้
เคี
ยงกั
น ชวนกั
นออกกาลั
งกายตอนเย็
นๆ ตามจุ
ดเครื่
องเล่
นออกกาลั
งกายในชุ
มชน
บางกลุ่
มก็
ออกกาลั
งกายตอนตี
4 ก่
อนตี
เหล็
ก โดยการยื
ดเหยี
ยดกล้
ามเนื้
อ 2.3) แก้
ปั
ญหาเขาได้
โดยไม่
เพิ
กเฉย รู้
วิ
ธี
แก้
ปั
ญหา พู
ดคุ
ยกิ
นเลี้
ยงกั
นทุ
กเดื
อนและสร้
างแรงจู
งใจให้
กั
บตนเอง 3)ประเมิ
นผลจากการประชุ
มกลุ่
มสมาชิ
กทุ
กเดื
อน
