full2010.pdf - page 1552

1514
ž{‹‹´ ¥œ´œ»œ
เพศของผูดูแล ผูดูแลส วนใหญเป นเพศหญิงรอยละ 84.80 ซึ่ งจากลักษณะทางสังคมและวัฒนธรรมของไทยเพศ
หญิ งจะถูกอบรมใหคอยดูแลครอบครัว และสังคมคาดหวั งใหผู หญิงดูแลครอบครัว (พิกุล, 2540) ซึ่งสอดคลองกับการศึกษาของ
จารุ วรรณ (2544) ที่กลาววา เพศหญิงจะถู กอบรมเลี้ยงดูและปลูกฝงใหเปนผูดูแลบานและสมาชิกในครอบครัวเชน เด็กเล็ ก
และผูสูงอายุ ดังนั้นเพศหญิงจึงยอมรับบทบาทผูดูแลไดงายกวาเพศชาย (วิมลรัตน, 2537)
อายุของผูดูแล ผูดูแลมีอายุอยูในชวง 31 - 40 ป มากที่ สุด รอยละ 39.00 (อายุเฉลี่ย 39.91 ป) จัดเปนวัยผูใหญ ทํา
ให มีประสบการณและสามารถพิจารณาเหตุการณ ไดอยางรอบคอบ (ชูชื่น, 2541) และเมื่ อพิจารณาปจจัยดานแนวคิดของ
โอเร็ม (Orem, 2001) เชื่อวาอายุเป นปจจัย พื้นฐานสวนบุ คคลที่บงชี้ถึงระดั บของพัฒนาการ ภาวะสุขภาพ และความสมบูรณทาง
วุฒิภาวะ และจะพัฒนาการเต็มที่ในวัยผูใหญ ดังนั้นในวัยผูใหญจึงถือวาเปนวัยที่ยังมีภาวะสุขภาพดี มีวุฒิภาวะทางอารมณ และ
มีงานทําที่มั่นคง ทํ าใหมีความพรอมในการดูแลสุ ขภาพของผูอื่ น ทําให มีศั กยภาพที่เพียงพอที่จะจัดการดูแลบุคคลที่ตองการการ
ดูแล (Orem, 2001)
อาชีพ จากการศึกษาพบวาผูดูแลเปนแมบาน และ เกษตรกรรมเทากันคือ รอยละ 18.10 และไมมีอาชีพ รอยละ
12.40 ซึ่ งสามารถอธิบายไดวาผูดูแลส วนใหญสามารถบริ หารจัดการเวลาไดอยางอิสระ สอดคลองกับการศึกษาของไพรินทร
(2543) ที่ พบวาอาชีพเปนป จจัยสนับสนุ นใหบุคคลมีความสามารถในการดู แลแตกตางกันโดยเฉพาะอาชีพ ที่
ปฏิบัติงานอยางอิสระไมมีการกํ าหนด เวลาที่แน นอน ผูดูแลสามารถจัดการกับเวลาในการดู แลผูปวยไดดีกว าผูดูแลที่มีอาชีพ ซึ่ ง
ถู กกําหนด เวลาไว
ความสัมพันธกั บผูปวย ซึ่งจากการศึกษาครั้งนี้พบว าผูดูแลส วนใหญเปนบุตร รอยละ 66.70 โดยบทบาทดังกลาว
สอดคลองกับบทบัญญั ติ ในศาสนาอิ สลามที่กลาวถึงบทบาทของบุตรตอบิดา มารดาอยางชัดเจน คื อใหความเคารพยกย องดูแล
เอาใจใส กตัญูและดูแลปรนนิบัติเมื่อบิดามารดา เเกชรา (บรรจง, 2543) ซึ่ งอิสลามใหความสําคัญในการทําดี ตอพอแม
เป นอันดับสองรองจากการเคารพภักดีตออัลลอฮฺ (มานี, 2544)
ปจจัยขัดขวาง
ระดับการศึกษาพบวา ผูดูแลจบการศึกษาระดับประถมศึกษารอยละ 45.70 รองลงมา คือไมไดรับการศึกษารอยละ
18.10 ซึ่งจากการศึกษาที่พบวาผูดูแล มีระดับการศึ กษาที่ค อนขางต่ํา ทําให การรับข าวสารตางๆ และเขาใจในสิ่งที่ รับรูไดยาก
สอดคลองกับการศึกษาของชุลี พร (2545) ที่พบวาการศึกษามีผลต อการพัฒนาสติปญญา คิดพิจารณาสิ่งตางๆอยางมีเหตุผลมี
ความเขาใจในสิ่งแวดลอมหรือการแสดงออกของบุ คคลอื่นได อยางถูกตองมากกวาผูที่ไม ไดรับการการศึกษา หรือมีการศึ กษาที่
ดอยกวา
¦³—´„µ¦¤¸ nªœ¦nª¤¦µ¥ ´Êœ˜°œ
สําหรับคาคะเเนนการมีสวนรวมของผูดูแลผูสูงอายุมุสลิมที่เปนเบาหวาน พบว าขั้นตอนการมีสวนรวมในปฎิบั ติ
กิ จกรรมการดูแลมี คาคะเเนนสูงที่ สุด ( & = 2.11, SD = 0.62) และเปนเพียงขั้ นตอนเดียวที่มีระดับการมีสวนรวมอยู ในระดับสู ง
ซึ่งสามารถอธิ บายไดวาการเขาไปมีสวนรวมในการปฎิบัติกิจกรรมในการจั ดการดานอาหารของผูสูงอายุ เชน การจัดหาอาหาร
การปรุงอาหารใหรับประทาน เปนสิ่งที่ ทําไดงาย ไมตองใชทักษะ หรือกระบวนการคิดวิเคราะห เปนการปฎิบัติตามคําแนะนํ า
ของเจาหน าที่สาธารณสุขเปนสวนใหญ ประกอบกับผูดูแลที่เปนมุสลิมเนนในเรื่องการปฏิบัติของบุตรตอพอแมที่ชราภาพถือ
เป นการกระทําที่สูงสงและ ไดรับการสรรเสริญ (ไอ.เอ.อิบรอฮิม, 2545) และนอกจากนี้โดยลักษณะโครงสร างทางวัฒนธรรม
และสั งคมไทย มีทั ศนคติตอการยอมรับในเรื่องศีลธรรมอันดีงาม ที่บุ คคลในครอบครัวจะตองดูแลรับผิดชอบดูแลสมาชิกที่