4
ประชากรเป้
าหมายคื
อกลุ่
มปฏิ
บั
ติ
งานหน้
าที่
การขาย ระหว่
างผู
้
จั
ดการฝ่
ายขายและพนั
กงานขายดู
แลร้
านค้
าปลี
ก
ในศู
นย์
การค้
าท่
ามกลางเมื
องและชานเมื
อง (สยามเซ็
นเตอร์
สยามดิ
สคั
ฟเวอรี่
ฟิ
วเจอร์
ปาร์
ครั
งสิ
ต และมาบุ
ญครอง)โดย
รู
ปแบบการดาเนิ
นการสอบถามเชิ
งลึ
กกั
บผู
้
จั
ดการฝ่
ายขาย และพนั
กงานขาย ทั
้
งเพศชายและหญิ
งอายุ
18 ปี
ขึ
้
นไป
กลุ่
ม GAFO (1) เครื่
องนุ่
งห่
ม เสื
้
อผ้
า เครื่
องแต่
งตั
ว รองเท้
า (2) เฟอร์
นิ
เจอร์
ของตกแต่
ง และเครื่
องใช้
ไฟฟ้
า (3)
อื่
นๆ ได้
แก่
เครื่
องเขี
ยน เครื่
องกี
ฬา หนั
งสื
อ เครื่
องประดั
บ จิ
วเวลรี่
ฯลฯและกลุ่
ม NON- GAFO (4) อาหารรวมถึ
งอาหาร
จานด่
วนและภั
ตตาควร (5) ร้
านขายยา (6)โรงภาพยนต์
และกิ
จกรรมบั
นเทิ
ง
การประเมิ
นองค์
ประกอบเกี่
ยวกั
บการวิ
เคราะห์
การทบทวนโดยคณะกรรมการที่
ปรึ
กษางานดุ
ษฎี
นิ
พนธ์
ภายใต้
ข้
อสรุ
ปตามเป้
าหมายของการศึ
กษาและแบบสอบถาม ซึ
่
งแบบสอบถามที่
ใช้
เป็
นเครื่
องมื
อในการวิ
จั
ยมี
ลั
กษณะอั
นตรภาค
ชั
้
นประเมิ
นค่
าแบบลิ
เคอร์
ท (Likert Scale) 5 ระดั
บ ทาการตรวจสอบคุ
ณภาพเครื่
องมื
อวิ
จั
ย โดยการตรวจสอบความตรง
ตามเนื
้
อหา (Content Validity) โดยผู
้
เชี่
ยวชาญด้
านเนื
้
อหา และตรวจสอบความเที่
ยง (Reliability) โดยใช้
สู
ตร
สั
มประสิ
ทธิ
์
แอลฟาของ Cronbach (Cronbach’s Alpha Coefficient) มี
ค่
า 0.87 ผู
้
วิ
จั
ยกาหนดระดั
บความเชื่
อมั่
นทางสถิ
ติ
ที่
ระดั
บร้
อยละ 95 โปรแกรม lisrel รุ่
น 8.8
เครื่
องมื
อที่
ใช้
ในการวิ
จั
ย
คุ
ณลั
กษณะทั่
วไปของงานขาย ซึ
่
งลั
กษณะแบบสอบถามเป็
นแบบอั
นตรภาคชั
้
นประมาณค่
าแบบลิ
เคอร์
ท
(Likert Rating Scales) 5 ระดั
บ (ไม่
เห็
นด้
วยอย่
างยิ่
งได้
1 คะแนน ไม่
เห็
นด้
วย ได้
2 คะแนน เฉย ๆ ได้
3 คะแนน เห็
นด้
วย
ได้
4 คะแนน และเห็
นด้
วยอย่
างยิ่
ง ได้
5 คะแนน)
การกาหนดช่
วงคะแนนเฉลี่
ยของแบบสอบถามในส่
วนที่
วั
ดคุ
ณลั
กษณะทั่
วไปของงานขาย ให้
นาคะแนน
(Likert Scale) 5 ระดั
บมาจั
ดเป็
นอั
นตรภาคชั
้
น เพื่
อใช้
ในการแปลความดั
งนี
้
(ชู
ใจ คู
หารั
ตนไชย, 2542, 7-10) (1) ค่
าอาร์
เอมอาร์
(2) ประเมิ
นความกลมกลื
นของผลลั
พธ์
ในส่
วนประกอบที่
สาคั
ญในโมเดลภายหลั
งจากการประเมิ
นความ
กลมกลื
นของในภาพรวมแล้
ว (3) ค่
าความคลาดเคลื่
อนมาตรฐาน (4) สหสั
มพั
นธ์
พหุ
คู
ณกาลั
งสอง โดยการวิ
เคราะห์
ลิ
สเรล (Lisrel Model) เพื่
อตรวจสอบโมเดลสมมติ
ฐานที่
ผู
้
วิ
จั
ย สร้
างขึ
้
น (Model Evaluation) เป็
นการประเมิ
นผลความ
ถู
กต้
อง โดยประเมิ
น 2 ส่
วนคื
อ 1) ประเมิ
นความกลมกลื
นของแบบข้
อมู
ลเชิ
งประจั
กษ์
ในภาพรวม (Overall Model Fit
Measure) และ 2) ประเมิ
นความกลมกลื
นของผลลั
พธ์
ในส่
วนประกอบที่
สาคั
ญ (Component Fit Measure) (นงลั
กษณ์
วิ
รั
ชชั
ย, 2537 : 53-55) โดยการประเมิ
นในส่
วนนี
้
จะนาไปสู่
การพั
ฒนาโมเดลต่
อไปด้
วยเกณฑ์
ที่
ใช้
ในการตรวจสอบใน
งานวิ
จั
ยมี
ดั
งนี
้
(1) ค่
าสถิ
ติ
ไคสแควร์
(2) ดั
ชนี
บ่
งบอกความกลมกลื
น (Fit Index) (3) ดั
ชนี
อาร์
เอมเอสอี
เอ
การวิ
เคราะห์
ข้
อมู
ล
ในการวิ
เคราะห์
ข้
อมู
ลครั
้
งนี
้
ได้
ใช้
โปรแกรมสาเร็
จรู
ป SPSS Version 14.0 และ AMOS Version 6.0 ในการ
วิ
เคราะห์
ดั
งนี
้
1. วิ
เคราะห์
ปั
จจั
ยส่
วนบุ
คคล คุ
ณลั
กษณะทั่
วไปของงานขาย และประสิ
ทธิ
ผลของการตลาดเชิ
งสั
มพั
นธ์
ระหว่
างผู
้
จั
ดการฝ่
ายขายและพนั
กงานขายภายในองค์
กรภาคธุ
รกิ
จของไทย ด้
วยการแจกแจงความถี่
(Frequency
Distribution) ค่
าร้
อยละ (Percentage) ค่
าเฉลี่
ยเลขคณิ
ต (Arithmetic Mean) ค่
าส่
วนเบี่
ยงเบนมาตรฐาน (Standard
Deviation) ค่
าความเบ้
(Skewness) และ ค่
าความโด่
ง (Kurtosis)
2. วิ
เคราะห์
ปั
จจั
ยที่
มี
ความสั
มพั
นธ์
เชิ
งสาเหตุ
ต่
อประสิ
ทธิ
ผลของการตลาดเชิ
งสั
มพั
นธ์
ระหว่
างผู
้
จั
ดการฝ่
าย
ขายและพนั
กงานขายภายในองค์
กรภาคธุ
รกิ
จของไทย โดยการทดสอบแบบจาลองสมมติ
ฐานกั
บข้
อมู
ลเชิ
งประจั
กษ์
ด้
วย
