เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 209

3
หน่อไว้ในทีÉร่ ม ใส่ ปุ ๋ ยตามแผนการทดลองทีÉวางไว้ เมืÉอสับปะรดอายุ 2 เดือน กํ าจัดวั ชพืชสมํ Éาเสมอ เมืÉอสั บปะรดอายุ4
เดือน สุ่มเก็ บใบสับปะรด เพืÉอวิเคราะห์ ปริ มาณไนโตรเจนโดยจะเก็บใบD-leaves
การเก็บตัวอย่างใบสั บปะรด
เมืÉอสับปะรดอายุ 4 เดือน วัดปริ มาณธาตุไนโตรเจนในใบสับปะรด โดยใช้ส่วนกลางใบทีÉเป็ นสี เขียวของใบD-
leaves ซึ É งเป็ นใบมีการเจริ ญเติบโตสมบู รณ์ซึÉ งสามารถใช้เป็ นดัชนี วัดการขาดแคลนธาตุอาหารของพืชได้ (Malezieux
and Bartholomew, 2003) โดยสุ่ มเก็บแปลงย่อยละ 10 ต้ น จากนั Ê นเมืÉอสั บปะรดอายุได้13 เดื อน สุ่ มเก็บผลสั บปะรด
แปลงย่ อยละ 3 ผล เพืÉอศึกษาหานํ Ê าหนักของผลผลิต และคุณภาพของผลสั บปะรด
การวิเคราะห์ทางเคมี
อบใบสับปะรดทีÉอุณหภูมิ 60 องศาเซลเซียส จนได้นํ Ê าหนักคงทีÉ บดด้ วยเครืÉองบดตัวอย่างผ่านตะแกรงขนาด 40
meshes ชั Éงตั วอย่างทีÉอบแล้ว0.2 กรั ม ย่อยสลายด้ วย digestion mixture (H2SO4 conc., Na2SO4, และ Se ผสมกันใน
อัตราส่ วน 100:10:1) บน digesting apparatus ภายใน fume hood ทีÉอุณหภูมิ 375 องศาเซลเซียส จนสารละลายทีÉได้ มีสี ใส
ทิ Ê งให้เย็นแล้ วปรั บปริ มาตรเป็ น 50 มิลลิลิตร นําไปหาไนโตรเจน โดยวิ ธีการกลั É น (ทัศนี และ จงรักษ์, 2527) และ
วิเคราะห์องค์ประกอบด้ านคุณภาพของสับปะรด ได้ แก่ปริ มาณของแข็งทีÉละลายนํ Ê าได้ (Total soluble solids; TSS) และ
ปริ มาณกรดทีÉไทเทรตได้ ซึÉ งจะใช้กรดซิตริ กในการคํานวณโดยวิธี Titration AOAC (1990)
การวิเคราะห์ข้ อมู ลทางสถิติ
นําข้ อมูลปริ มาณไนโตรเจนในใบสับปะรดวิ เคราะห์ความแปรปรวน (analysis of variance) และเปรี ยบเที ยบ
ความแตกต่างของค่าเฉลีÉยโดยวิธี Duncan’s new multiple range test (DMRT)
ผลและวิ จารณ์ผลการทดลอง
ปริมาณไนโตรเจนในใบ D-leaves ของสับปะรด
ผลการทดลอง พบว่า วิ ธีการใส่ ปุ ๋ ยยู เรียทีÉ แตกต่างกันมี ผลทําให้ใบสั บปะรดมีปริ มาณความเข้มข้นของธาตุ
ไนโตรเจนแตกต่างกัน (p<0.05) โดยวิธีการฝั งกลบและโรยปุ ๋ ยยูเรี ยทีÉ ผสมกั บไทโอยูเรี ยตรงโคนต้นมี ปริ มาณความ
เข้ มข้นของไนโตรเจนไม่แตกต่างกันทางสถิติ(p>0.05, 0.98 และ 0.99 เปอร์เซ็ นต์ ตามลําดั บ) แต่สูงกว่า (p<0.05) การใส่
ปุ ๋ ยยูเรี ยตรงโคนต้น ซึ É งมีค่าเท่ากั บ 0.77 เปอร์เซ็ นต์ (Table 1)
Havlin et al. (2005) รายงานว่า ความเข้ มข้นของไนโตรเจนในใบ D-leaves สู งมีความสัมพันธ์เชิ งบวกกับ
ปริ มาณโครโรฟิ ลล์ ในใบ ส่ งผลให้สับปะรดมีการสังเคราะห์แสงและมี การเจริญเติบโตทีÉ สูง เมืÉอเปรี ยบเทียบการใส่ ปุ ๋ ยยู
เรี ยโดยโรยตรงโคน การใส่ ปุ ๋ ยยูเรี ยแบบฝังกลบและการผสมไทโอยูเรี ยโดยไม่ฝังกลบมีผลทํ าให้ สับปะรดมีปริ มาณความ
เข้ มข้นของธาตุไนโตรเจนในใบมากกว่าถึง21 เปอร์ เซ็นต์ ในสิÉ งทดลองทีÉมีการฝังกลบปุ ๋ ยยูเรี ยมีค่าความเข้ มข้นของธาตุ
ไนโตรเจนสูงเนืÉ องจากการพรวนกลบหรือฝังกลบให้ปุ ๋ ยอยู่ใต้ ผิวดินจะช่วยลดการสู ญเสียเนืÉ องจากการชะล้างและการ
ระเหยไปของแก๊สแอมโมเนียปุ ๋ ยจึงคงอยู่ในดินได้ นานขึ Êน พื ชสามารถดูดใช้ ธาตุดั งกล่าวได้นานขึ Ê น Havlin et al. (2005)
รายงานว่า การใส่ ปุ ๋ ยโดยให้ ปุ ๋ ยอยู่ใต้ ผิวดินประมาณ 2-3 ซม. สามารถลดการสูญเสี ยแอมโมเนียได้ 25-75 เปอร์ เซ็นต์
เช่นเดียวกั บการโรยปุ ๋ ยยูเรี ยทีÉผสมกับไทโอยูเรี ยตรงโคนซึ É งจากการวิเคราะห์ ปริมาณไนโตรเจนในกลุ่มใบ D-leaves ให้