ผลการทดลองในปลาหมอสี
:
ตลอดระยะเวลาการทดลอง 6 สั
ปดาห
พบว
าน้ํ
าหนั
กเฉลี่
ยต
อตั
ว
อั
ตราการเจริ
ญเติ
บโต
และการแลกเนื้
อในปลาหมอสี
ที่
ได
รั
บอาหารทดลองทุ
กสู
ตรไม
มี
ความแตกต
างกั
นอย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
(P>0.05) อย
างไรก็
ตามปลากลุ
มที่
ได
รั
บอาหารชุ
ดควบคุ
มและอาหารเสริ
ม synthetic astaxanthin
มี
อั
ตราการรอดตายต่ํ
ากว
าชุ
ดการทดลองอื่
นๆ อย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
(P<0.05) อย
างไรก็
ตามการรอดตายของปลา
หมอสี
ในการทดลองนี้
อาจเกิ
ดขึ้
นได
จากหลายสาเหตุ
โดยเฉพาะจากพฤตื
กรรมการแย
งที่
อาศั
ยของปลา
โดยเฉพาะ
เมื่
อปลาเข
าสู
ระยะเจริ
ญพั
นธุ
มั
กมี
พฤติ
กรรมก
าวร
าว และทํ
าร
ายปลาอื่
นที่
เข
ามาในเขตของตั
ว
ผลการศึ
กษาในด
านค
าเฉลี่
ยสี
และปริ
มาณแคโรที
นอยด
ในตั
วปลา
ผลการทดลองในปลาทอง :
ปลาทองที่
ได
รั
บอาหารชุ
ดควบคุ
ม synthetic
β
- carotene
Phaffia
sp. และ
Scenedesmus
sp. มี
ค
าเฉลี่
ยความสว
างของสี
(lightness, L) สู
งที่
สุ
ดและแตกต
างอย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
กั
บ
ปลาที่
ได
รั
บอาหารเสริ
มเซลล
Chlorella
sp.และ synthetic astaxanthin ทั้
งนี้
ปลาที่
ได
รั
บอาหารเสริ
ม
Spirulina
sp. มี
ค
าเฉลี่
ยความสว
างของสี
ต่ํ
าที่
สุ
ดและแตกต
างจากปลาที่
ได
รั
บอาหารในชุ
ดการทดลองอื่
นๆ อย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
ขณะที่
ค
าเฉลี่
ยสี
แดง (redness, a) มี
ค
าสู
งที่
สุ
ดและแตกต
างจากปลาที่
ได
รั
บอาหารในชุ
ดการทดลองอื
่
นๆ อย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
ในปลาที่
ได
รั
บอาหารทดลองเสริ
ม synthetic astaxanthin และ
Spirulina
sp. ขณะที่
ค
าเฉลี่
ยสี
เหลื
อง (yellowness, b) มี
ค
าสู
งที่
สุ
ดและแตกต
างจากกลุ
มอื่
นๆ อย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
ในปลากลุ
มที่
ได
รั
บอาหาร
เสริ
ม
Spirulina
sp. (P<0.05) ทั้
งนี้
แสดงว
า
Spirulina
sp. สามารถเร
งการสร
างสี
เหลื
องของปลาสวยงามได
มากกว
า
การเร
งสี
แดง โดยเฉพาะในปลาทองที่
มี
องค
ประกอบของแคโรที
นอยด
ในกลุ
ม
β
- carotene ที่
ให
สี
เหลื
อง และ
astaxanthin ที่
ให
สี
แดง (Okubo
et al
., 1999) ทั้
งนี้
เนื่
องมาจากแคโรที
นอยด
หลั
กที่
พบใน
Spirulina
sp. ได
แก
β
-
carotene และ zeaxanthin จึ
งมี
ความเป
นไปได
อย
างมากที่
β
- carotene จะถู
กดู
ดซึ
มและนํ
าไปสะสมในผิ
วหนั
งของ
ปลาทองได
อย
างรวดเร็
ว นอกจากนี้
ผลการศึ
กษายั
งสอดคล
องกั
บรายงานการวิ
จั
ยของ Gouvia และคณะ (2002) ซึ่
ง
พบว
าปลา gilthead seabream ที่
ได
รั
บอาหารเสริ
ม
Chlorella
sp. มี
ความเข
มของสี
เหลื
องที่
ผิ
วหนั
งปลามากกว
าปลาที่
ได
รั
บอาหารชุ
ดควบคุ
ม เพราะ
β
- carotene ในเซลล
สาหร
ายดั
งกล
าวสามารถถู
กดู
ดซึ
มและนํ
าไปสะสมในผิ
วหนั
ง
ปลาได
โดยตรง
ผลการทดลองในปลาหมอสี
:
จากการทดลองพบว
าการเสริ
มแคโรที
นอยด
จากแหล
งต
างๆ ใน
ระดั
บ 50 ส
วนในล
านส
วนในอาหารปลาหมอสี
ไม
มี
ผลต
อค
าเฉลี่
ยความสว
างของตั
วปลา ส
วนค
าเฉลี่
ยสี
แดงมี
ค
าต่ํ
า
ที่
สุ
ดในกลุ
มปลาที่
ได
รั
บอาหารทดลองชุ
ดควบคุ
ม ขณะที่
ปลาซึ่
งได
รั
บอาหารทดลองสู
ตรอื่
นๆ มี
ค
าเฉลี่
ยสี
แดงไม
แตกต
างกั
นอย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
(P>0.05) ส
วนค
าเฉลี่
ยสี
เหลื
องมี
ค
าต่ํ
าที่
สุ
ดในปลาที่
ได
รั
บอาหารทดลองเสริ
ม
Chlorella
sp.,
Scenedesmus
sp.
,
synthetic
β
- carotene,
Phaffia
sp.,
Hematococcus
sp.
และอาหารชุ
ดควบคุ
ม
ตามลํ
าดั
บ
ปริ
มาณแคโรที
นอยด
รวมในตั
วปลา :
อาหารเสริ
ม
Spirulina
sp. และ synthetic astaxanthin ใน
ระดั
บที่
มี
ความเข
มข
นของแคโรที
นอยด
50 ส
วนในล
านส
วนมี
ผลให
ปริ
มาณแคโรที
นอยด
รวมในตั
วปลามี
ค
าสู
งที่
สุ
ด
และแตกต
างอย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
กั
บปลาทองที่
ได
รั
บอาหารสู
ตรอื่
นๆ (P<0.05) ในขณะที่
อาหารชุ
ดควบคุ
มมี
ผลให
แคโรที
นอยด
รวมในตั
วปลามี
ค
าต่ํ
าที่
สุ
ด แต
ปลาที่
ได
รั
บอาหารสู
ตรอื่
นๆ มี
ระดั
บของแคโรที
นอยด
รวมไม
แตกต
างกั
นอย
างมี
นั
ยสํ
าคั
ญทางสถิ
ติ
(ตารางที่
1) ผลการทดลองนี้
แสดงให
เห็
นว
าแคโรที
นอยด
ที่
พบใน
Spirulina
sp. สามารถสะสมในตั
วปลาได
เป
นอย
างดี
ซึ่
งสอดคล
องกั
บการศึ
กษาของ Chien และ Jeng (1992) ซึ่
งรายงานว
ากุ
งคุ
