เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 510

รูปที่ 1 กราฟแสดงความสัมพั นธระหวางอัตราสวนของเอทานอลตอกรดไขมั นอิสระที่ 5.61:1 7.21:1 8.82:1
10.42:1 12.82:1 และ 16.03:1 กับปริมาณกรดซัลฟวริกที่ 5.56 – 14.74 % wt ของกรดไขมันปาลม
จากรูปที่ 1 พบวา เมื่อเพิ่มปริมาณกรดซัลฟ วริกที ่ปริมาณเอทานอลเดี ยวกัน จะสามารถลดปริมาณกรดไขมั น
อิสระเหลือเพียง 2.31 จึ งแสดงใหเห็ นวาการเพิ่มปริมาณของกรดซั ลฟวริกมีผลตอการลดกรดไขมันอิสระในกรดไขมั น
ปาลมไดมากกวาการเพิ่มปริ มาณเอทานอล เนื่องจากกรดซัลฟวริ กเรงใหเกิดปฏิ กิริยาไปข างหนาไดมากกว า จึงทําให
สามารถลดกรดไขมั นอิสระไดดีกวา แมวาการเพิ่มปริมาณเอทานอลจะสามารถลดกรดไขมันอิ สระไดเชนกัน แตก็ยังมี
ประสิทธิภาพน อยกวาเมื่อเปรียบเทียบกับการเพิ่มปริ มาณกรดซัลฟวริกซึ่งจะเห็ นได จากรูปที่ 2 โดยระหวางการทํา
ปฏิกิริยาจะสังเกตเห็นวาน้ํามันจะเริ่มขุนเรื่อยๆ เนื่องจากเกิดการแยกชั้นของเอทานอลที ่ มากเกิ นพอและกรดไขมันอิสระ
ที ่ ถูกกําจั ดออก โดยจะเห็นวาเมื ่อเพิ่มปริมาณกรดซัลฟ วริกจะสงผลตอคุณภาพสี และระยะเวลาในการแยกชั้น โดยเมื่อ
เพิ่มปริมาณกรดก็จะทําใหมีสีเขมขึ้นหลังจากการระเหยน้ํ าออก แตระยะเวลาในการแยกชั้นจะสั้นลง
รูปที่ 2 กราฟแสดงประสิทธิภาพในการลดกรดไขมันอิสระที่อัตราสวนโดยโมลของเอทานอลตอกรดไขมั น
อิสระ 5.61-16.04% และกรดซัลฟวริก 5.56 – 14.74 %wt ของกรดไขมัน