การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยทักษิณ 2559 - page 135

134
กระแส (intensity) ที่ชกล้เคี ยงกันผลที่ได้ คือ Low intensity HVPC 100 โวลต์ กับ GC 4.8 มิลลิแอมป์, Medium
intensity HVPC 200 โวลต์ กับ GC 8.6มิลลิแอมป์ และ High intensity HVPC 400 โวลต์ กับ GC 15.8 มิลลิแอมป์ ซึ่ง
Low intensity HVPC 100 โวลต์ กับ GC 4.8 มิลลิแอมป์ เมื่ อเปรียบเทียบกันพบว่า HVPC 100 โวลต์ มีแนวโน้มผลักดัน
ยาได้มากกว่า GC4.8 มิ ลลิแอมป์ ชนทุกช่วงเวลา Medium intensity HVPC 200 โวลต์ กับ GC 8.6 มิลลิแอมป์ เมื่อ
เปรียบเทียบกันพบว่า GC 8.6 มิลลิแอมป์ สามารถผลักดันยาได้ สูงกว่าชนทุกช่วงเวลาซึ่งมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคั ญ
ทางสถิติ (p<0.05) และHigh intensity HVPC 400 โวลต์ กับ GC 15.8 มิลลิแอมป์ พบว่ า HVPC 400 โวลต์ มีแนวโน้ม
ผลักดันยาได้มากกว่า GC 15.8 มิลลิแอมป์ ชนทุกช่วงเวลาและเป็นค่าที่มากที่สุดเมื่อเปรี ยบเทียบกับความเข้มของกระแส
อื่นๆ ซึ่งสอดคล้องกับผลของการศึ กษาวิจั ยที่ผ่านมาคือยิ่งค่าความเข้มของกระแสมากขึ้นจะทาชห้กระตุ้ นการซึมผ่านของยา
ได้มากขึ้นเพราะเกิดการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่อชนชั้นผิวหนังโดยมีการเพิ่มขนาดและจานวนของ pores นั้นเอง [10,12]
สรุปผลการการวิจัย
จากการทดลองพบว่าการนาส่ งยาด้วย HVPC มีแนวโน้มเพิ่มปริมาณการซึ มผ่านของยาโดยผ่านแบบจาลอง
ผิวหนังหมูแรกเกิ ดได้มากกว่า passive diffusion และ GC การศึกษาวิจัยชิ้นนี้จึงสามารถชช้เป็นข้อมูลพื้นฐานชนการศึกษา
และพัฒนารูปแบบของการเลือกชช้พารามิเตอร์ ของกระแสไฟฟ้าชห้เหมาะสมชนการเร่งอัตราการนาส่งยาเข้าสู่ผิวหนังเพื่อชห้
เกิดประสิทธิาาพสูงสุด ช่วยลดต้ นทุนทางทรัพยากรและเกิดความปลอดาัยต่อการประยุกต์ชช้จริงชนทางคลินิกต่อไปชน
อนาคตอันชกล้นี้ การศึกษาครั้งต่อไปเพิ่มจานวนของกลุ่มตั วอย่างชนการวิจัย
คาขอบคุณ
ผู้ วิจัยขอขอบคุ ณอ.ดร. ดวงรัตน์ ชู วิสิ ฐกุล สาขาวิชาเทคโนโลยี เาสัชกรรม คณะเาสั ชศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนคริ
นทรวิโรฒ องครักษ์ จั งหวัดนครนายก ดร.ชัยวัฒน์ เจษฎาจินต์ ผู้เชี่ยวชาญการตรวจสอบเครื่องกระตุ้นไฟฟ้า สถาบันมาตร
วิทยาแห่งชาติ และบริษัทฟาร์มจงเจริญ จากัด 15 หมู่ 2 ตาบล องครักษ์ อาเาอ บ้านนาจังหวัด นครนายกที่ชห้ความ
อนุเคราะห์ที่มาของแบบจาลองผิวหนังชนการศึกษาวิจัยครั้งนี้
เอกสารอ้างอิง
[1] Costello, CT. Jeske, AH. (1995). Iontophoresis: Applications in Transdermal Medication Delivery.
Physical Therapy Jouranal. (75), 554-63.
[2] Djabri,A. Guy, RH.Begona, D-CM. (2012). Transdermaliontopho-resis of ranitidine: An opportunity in
paediatric drug therapy. International Journal of Pharmaceutics. (435), 27-32.
[3] Mignani, S. Kazzouli, SE. Bousmina, M. Majoral, J-P. (2013). Expand classical drug administration
ways by emerging routes using dendrimer drug delivery systems: A concise overview.
Advanced Drug Delivery Reviews. (65), 1316-30.
[4] Prausnitz, MR. Langer, R. (2009). Transdermal drug delivery. Nationnal Institutes of Health.
26(11), 1261-8.
[5] Denet, A-R. Vanbever, R. Preat, V. (2004). Skin electroporation for transdermal and topical delivery.
Advanced Drug Delivery Reviews. (56), 659– 74.