การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 212

18
การวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อพิสูจนความสํ าเร็จของโครงการ
การวิจัยเชิ งทดลองเต็มรู ปขางตนที่กลาวมาแลวนั้ น เปนการวิจัยที่สามารถพิ สูจน ความเปน
สาเหตุและผลไดอยางนาเชื่อถือมากที่สุด แต อยางไรก็ตาม นั กวิชาการหลายทานแยงว า การสุมคนเขา
โครงการพัฒนาหรือเรียกวา กลุมทดลอง และสุมคนเขากลุมควบคุมที่ ไมได เขาโครงการพัฒนานั้ น เปน
การขั ดกับหลักสิ ทธิมนุษยชน โดยเฉพาะอยางยิ่ งบุคคลที่ไมได ถู กเลือกให เขาโครงการ จะสูญเสี ย
โอกาสที่จะไดรับการพัฒนา หรือในทางการแพทย คื อ ปวยแตไม ไดรับยารักษาได และไม ยุติ ธรรม
ดังนั้ นจึงมีผูเสนอทางออกโดยการทําวิจัยกึ่งทดลองที่ควบคุมเคร งครัด นั กวิจัยไมจําเปนตองทํา
การสุมแบบไมลํ าเอียง โดยเมื่อดําเนิ นโครงการพัฒนาไปสักพั ก นักวิจัยควรไปหาบุคคลที่ จะใชเป น
กลุมควบคุม ซึ่ งมีลักษณะใกลเคียงกับกลุมทดลอง เชน โครงการพัฒนาอยู อําเภอ ก. ผูเข ารวมโครงการ
เปนชาย 100 คน ฐานะปานกลาง แตงงาน อายุ 45-55 ป นักพัฒนาอาจไปหาบุ คคลที่จะมาเป นกลุม
ควบคุมที่มีลั กษณะใกลเคียง คือ ชาย 100 คน ฐานะปานกลาง แตงงาน อายุ 45-55 ป ซึ่งอาจอยูในอําเภอ
ใกลเคียงที่ไมมีโครงการพัฒนาแบบนั้นลงในพื้นที่ เปนตน Heinsman และ Shadish (1996) ไดทําการ
วิเคราะหอภิมาน (Meta Analysis) เปรียบเทียบผลจากการใชวิธีวิจัยเชิงทดลองเต็มรูปแบบที่มีการสุมคน
เข ากลุมโดยไม ลํ าเอี ยง กับการวิจัยกึ่ งทดลองที่เลื อกคนที่ มีลั กษณะใกลเคียงอยางเครงครัดกับกลุ ม
ทดลองมาเปนกลุมควบคุม รวมกว า 40 เรื่ อง ผลปรากฏวา ผลการวิจัยที่ ใชรูปแบบการวิ จัยตางกันนี้
ใหผลวิ จัยที่ใกลเคียงกัน แตต องมีการควบคุมเครงครัดจริงๆ แสดงวาใชแทนกันไดถ าจําเปน
นอกจากนี้ยังมีการเสนอใหนั กวิจัยใชรูปแบบการวิจัยที่ เรียกวา Institutional Cycle (Campbell
& Stanley, 1966) เชน ในพื้นที่มีประชาชนที่มีคุ ณสมบัติ ควรจะไดเข าโครงการ จํานวน 500 คน
นักพัฒนาอาจสุมบุคคลสวนหนึ่งในพื้นที่นั้ น เขาสูกลุมทดลองที่ 1 จํานวน 100 คน และกลุ มควบคุมที่ 1
อีก 100 คน โดยกลุมทดลองที่ 1 ไดเขาร วมโครงการกอน ส วนกลุมควบคุ มยังไมไดเข ารวมโครงการ
แล วทําการวิจัยเชิงทดลองประเมินผลโครงการ ซึ่งเรี ยกวา เป น cycle ที่ 1 เมื่อเสร็จแล ว นักพัฒนาเริ่ม
cycle ที่ 2 ดวยการนําคน 100 คนใน กลุมควบคุมที่ 1 มาเขาโครงการ ซึ่งในตอนนี้จะกลายเปนกลุ ม
ทดลองที่ 2 และสุ มคนอีก 100 จาก 300 คนที่เหลือมาเปนกลุ มควบคุมที่ 2 และทําเชนนี้เปน cycle ตอๆ
ไปจนทุกคนไดเข าร วมโครงการพัฒนาครบถวนในที่สุด ถึงรูปแบบนี้จะมี ขอดีในการลดเรื่ องของการ
ลิดรอนสิทธิมนุษยชนในการไดเขารวมโครงการเพื่อรับการพัฒนา แตก็ มีข อเสียจากวิธีนี้ คือ นักพัฒนาไม
สามารถติดตามผลเปรียบเทียบผูเขารวมโครงการ กับผูไม เขารวมโครงการ ในระยะยาวได ต องศึกษาผล
ในระยะสั้นไดเทานั้น
การวิจัยเชิงทดลองในผูเข าโครงการ เพื่อเปรียบเทียบผลของการจัดการพัฒนาที่ตางกัน
ถานักพัฒนาต องการใหผู มีสิทธิทุกคนได เขารวมในโครงการพัฒนาเพื่อความยุติ ธรรม หรือใน
บางครั้งไม อาจละเว นใครจากการเรียนการสอนตามปกติ ในโรงเรียนได ตองให ทุ กคนไดรับการ
ฝกอบรมพั ฒนาอยางน อยในระดับพื้นฐานโดยทั่วกั น ตอมาในโครงการนั้นมี นโยบายที่จะจั ดฝกอบรม