การประชุมวิชาการและผลงานวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ ครั้งที่ 17 2550 - page 363

8
2. เกณฑปกติ (norms) ของเครื่ องมือวัดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร ผูวิจัยสรางเกณฑปกติ
ของเครื่องมือวั ดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตรแตละฉบับอยูในรูปคะแนนทีปกติ (normalized T-score) แล ว
ปรับขยายขอบเขตของคะแนนทีปกติโดยใชกําลังสองต่ํ าสุด (least squares method) ผลปรากฏ ดังนี้ แบทดสอบ
วัดความเขาใจสิ่งแวดลอม มีคะแนนที ปกติอยู ระหวาง T 33 ถึง T67 แบทดสอบวัดกระบวนการคิดหาเหตุผลในการ
สืบเสาะหาความรู มี คะแนนทีปกติอยูระหวาง T33 ถึง T66 และแบบวัดเจตคติทางวิ ทยาศาสตรมีคะแนนทีปกติอยู
ระหวาง T 30 ถึง T76
อภิ ปรายผล
การวิ จั ยครั้งนี้ มีวั ตถุประสงคเพื่ อตองการพั ฒนาเครื่องมือวัดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร
สําหรับนักเรียนชั้นมั ธยมศึกษาปที่ 1 ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 ซึ่ งผลการพัฒนา
เครื่องมือวั ดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร มีดังนี้
1. คุณภาพของเครื่องมือวัดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร
1.1 ความเที่ยงตรงของเครื่องมื อวัดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร การวิจัยครั้งนี้ ผูวิจัยได
ดําเนินการหาความเที่ยงตรง ซึ่งสามารถอภิปรายผลได ดังนี้
1.1.1 ความเที่ยงตรงเชิ งเนื้อหา โดยผูเชี่ยวชาญเปนผูพิจารณาตรวจสอบ มีดัชนีความสอดคล อง
ตั้งแต 0.70 ถึง 1.00 แสดงใหเห็ นวาเครื่องมื อวัดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร สามารถวัดได ตรงตาม
คุณลักษณะของพฤติ กรรมบงชี้ และถือไดวาข อสอบ และขอความแตละขอเปนตั วแทนของคุ ณลักษณะที่ดีของ
พฤติกรรมนั้น ซึ่งสอดคลองกับงานวิจัยการพั ฒนาเครื่องมือประเมิ นผลการเรียนรูสาระการเรี ยนรู คณิตศาสตร ของ
กัลยา เอียดวาโย (2546 : บทคัดยอ) ที่ดัชนีความสอดคลองมี คาตั้งแต 0.70 ถึ ง 1.00 แสดงวา ขอคําถามนั้ นวัดได
ครอบคลุมตรงตามลักษณะพฤติ กรรมของกลุมนั้ น นอกจากนี้ยังมี ปจจัยที่ ทําใหแบบทดสอบที่ผูวิจัยสรางขึ้นมี ความ
เที่ยงตรงเชิงเนื้ อหาที่เชื่อถือได คือผูวิจัยได วิเคราะหหลักสูตรการศึกษา ขั้ นพื้นฐานพุทธศักราช 2544 ที่ เกี่ยวของกับ
ความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตรของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปที่ 1 พร อมทั้งศึกษาเอกสารงานวิจัยที่ เกี่ยวของเพื่อ
นําไปเขียนนิยมพฤติกรรมบงชี้ความสามารถพื้ นฐานทางวิทยาศาสตร
1.1.2 ความเที่ ยงตรงเชิงโครงสรางของเครื่องมือวัดความสามารถพื้นฐานทางวิทยาศาสตร ทั้ ง 3
ฉบับ โดยตรวจสอบความสั มพั นธระหวางคะแนนรายขอกับคะแนนรวมทั้ งฉบับด วยสัมประสิทธิ์สหสัมพั นธอย าง
งายของเพียรสัน สั มประสิทธิ์สหสั มพันธมีคาตั้งแต 0.12 ถึง 0.65 และมีนั ยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 0.05
ซึ่งสอดคลองกับคํากลาวของ อุ ทุมพร (ทองอุไทย) จามรมาน (2541 : 29) กลาวไววา ถาคาสัมประสิทธิ์สหสัมพั นธมี
คาสู งและเปนไปในทิ ศทางเดียวกัน ก็ สรุปไดวาเครื่องมือวัดมีความเที่ยงตรงเชิงโครงสราง
1.2 ความยากง ายและอํานาจจํ าแนกของเครื่องมื อวัดความสามารถพื้นฐานทางวิ ทยาศาสตร ผลจาก
ทดสอบ ปรากฏวา แบบทดสอบวัดความเขาใจสิ่งแวดลอม ความยากงายมีคาตั้งแต 0.39 ถึง 0.74 อํ านาจจํ าแนกมีคา
ตั้งแต 0.33 ถึ ง 0.56 แบบทดสอบวัดกระบวนการคิดหาเหตุผลในการสืบเสาะหาความรู ความยากงายมีคาตั้งแต 0.52
ถึง 0.77 อํานาจจําแนกมีคาตั้งแต 0.33 ถึง 0.83 และแบบวัดเจตคติทางวิทยาศาสตร อํานาจจําแนก คาสถิติที มี
นัยสํ าคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 0.001 ซึ่งสอดคลองกับคํากล าวของ ล วน สายยศและอังคณา สายยศ (2543 :
218) ที่กล าววา อํานาจจํ าแนกของขอสอบนั้นจะตองมีคาตั้งแต 0.20 ขึ้นไป จึงจะเปนข อสอบที่สามารถจําแนก
ผูสอบได ดี