เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 195

ตารางทีÉ 4 นํÊ าหนักเริÉมต้น นํÊ าหนักสุดท้าย นํÊาหนักทีÉเพิÉมขึÊ น อัตราการเจริ ญเติบโตจําเพาะ ของปลาดุกลูกผสม และ
ปลานิล ทีÉได้รับอาหารผลิตเอง และอาหารเม็ดสําเร็ จรูป เป็ นเวลา 6 เดือน
ปลาทดลอง อาหารทีÉใช้เลีÊ ยง นํÊ าหนักเริÉ มต้น
(กรั ม/ตัว)
นํÊ าหนักสุ ดท้าย
(กรัม/ตัว)
นํÊ าหนักทีÉ
เพิÉมขึÊ น (%)
SGR
(% ต่อวัน)
ปลาดุกลูกผสม อาหารผลิตเอง 3.21+0.59 a 324.64+72.60 a 10,813.40+804.46 a 2.65+0.03 a
อาหารเม็ดสําเร็จรู ป 3.24+0.72 a 318.50+61.82 a 10,231.27+909.23 a 2.51+0.03 a
ปลานิ ล อาหารผลิตเอง 3.12+0.02 a 292.62+51.46 a 9,302.84+367.94 a 2.51+0.04 a
อาหารเม็ดสําเร็จรู ป 3.17+0.05 a 244.84+42.62 b 7,682.33+465.70 b 2.42+0.02 a
หมายเหตุ : เปรี ยบเทียบค่าเฉลีÉยในแนวตัÊงโดยใช้ตัวอักษร ถ้าตัวอักษรเหมือนกันกํากับ ไม่มีความแตกต่างทางสถิติ
ทีÉระดับความเชืÉอมัÉน 95 เปอร์เซ็ นต์ (p>0.05)
จากผลการทดลองครัÊ งนีÊ เมืÉอพิจารณาค่ าการเจริ ญเติบโต จะเห็ นได้ว่า ปลาดุ กลูกผสมทีÉได้รับอาหารทีÉผลิตเอง
มีระดับโปรตีน 35 % และมีกากเนืÊ อเมล็ดในปาล์มนํÊามันผสมในปริ มาณ 30 % ให้ การเจริ ญเติบโตไม่แตกต่างกับปลาดุก
ลูกผสม ทีÉได้รับอาหารเม็ดสําเร็จรู ปสําหรั บปลาดุก ทีÉมีระดับโปรตีน 34.91 % โดยสามารถพิจารณาได้จากนํÊ าหนั กทีÉ
เพิÉ มขึÊ น อัตราการเจริ ญเติบโตจําเพาะ รวมถึ งนํÊ าหนักเฉลีÉ ยต่ อตัว ซึÉ งไม่มีความแตกต่ างอย่างมี นัยสําคั ญทางสถิติ
(p>0.05) ดังนัÊ น ระดับโปรตีนทีÉ 35% ทําให้ปลาดุกลูกผสมมีการเจริ ญเติบโตดี พอสมควร อาจจะไม่เจริ ญเติบโตสูงสุ ด
ตามรายงานของ วิมล (2538) ทีÉ ระดับโปรตีน 41% สอดคล้องกับรายงานของ วิมล (2538) รายงานว่า ระดับโปรตีนทีÉให้
ผลตอบแทนทางเศรษฐศาสตร์สู งสุด อยู่ในช่ วงระหว่าง 33 – 36% นอกจากนีÊ ปริ มาณ 30% ของกากเนืÊ อเมล็ดในปาล์ม
นํÊ ามันทีÉผสมในอาหารจากผลการทดลองครัÊ งนีÊ ไม่มีผลทําให้อัตราการเจริ ญเติ บโตของปลาดุกลูกผสมลดลงแต่อย่างใด
โดยสามารถพิจารณาได้จากนํÊ าหนักทีÉเพิÉ มขึÊ น อัตราการเจริญเติบโตจําเพาะ รวมถึงนํÊ าหนักเฉลีÉยต่อตัว ซึÉ งไม่มีความ
แตกต่ างอย่างมีนัยสําคัญทางสถิ ติ (p>0.05) กับปลาดุ กลูกผสม ทีÉได้รับอาหารเม็ ดสําเร็จรู ปสําหรั บปลาดุก แต่มีข้อดีทีÉ
สามารถช่วยลดต้นทุนค่าอาหารได้มากกว่าการใช้อาหารเม็ดปลาดุกสําเร็จรู ป 6.71 บาทต่อกิโลกรัมอาหาร สามารถลด
ต้นทุนการผลิตปลาดุ กลูกผสมในส่ วนของค่าอาหารลงได้ 27 เปอร์ เซ็นต์ สอดคล้ องกับรายงานของ นิ รุ ทธิÍ (2544) ทีÉ
ทดลองเสริ มกากเนืÊอเมล็ดในปาล์มนํÊ ามันทีÉระดับ 0, 15 และ 30 เปอร์ เซ็นต์ เลีÊ ยงปลานิ ล พบว่า ปลาทีÉได้รับอาหารทีÉมี
กากเนืÊอเมล็ดในปาล์มนํÊ ามัน 30 เปอร์เซ็ นต์ มีแนวโน้ มว่ามี การเจริญเติ บโตดี กว่าปลาทีÉ ได้รับอาหารทีÉมีกากเนืÊอเมล็ดใน
ปาล์ มนํÊ ามั น 0 และ 15 เปอร์เซ็นต์ ตามลําดับ และสามารถช่ วยลดต้นทุนการผลิตปลาลงได้ตํÉ าทีÉ สุด 17.33 บาทต่อ
กิ โลกรัม ทําให้ราคาอาหารลดลงประมาณ 13%
ผลของการทดลองในปลานิ ลทีÉ พบว่า ปลานิลทีÉได้รับอาหารทีÉ ผลิตเองมีระดับโปรตี น 30 % และมีกากเนืÊ อ
เมล็ดในปาล์มนํÊ ามันผสมในปริ มาณ 30 % ให้การเจริ ญเติ บโตสูงกว่าปลานิ ลทีÉได้รับอาหารเม็ดสําเร็ จรู ปสําหรั บปลานิ ล
ทีÉมีระดับโปรตีน 16.37 % โดยสามารถพิจารณาได้จากนํÊาหนั กทีÉเพิÉมขึÊ น อัตราการเจริญเติ บโตจําเพาะ รวมถึงนํÊ าหนัก
เฉลีÉยต่อตัว (p<0.05) ดังนัÊน ระดั บโปรตีนทีÉสู งทําให้การเจริ ญเติบโตสู งตามไปด้วย สอดคล้องกับรายงานของ Lovell
(1989) รายงานว่า โปรตีนเป็ นสารอาหารทีÉจําเป็ นต่ อการเจริ ญเติบโตทีÉ สัตว์นํÊ าต้องการมากถึง 30-50% ของนํÊาหนัก
อาหาร ถ้าในอาหารมีโปรตี นน้อยเกินไปจะทําให้ สัตว์นํÊ าชะงักการเจริญเติบโต และถ้ามี มากเกินไปก็จะเสีÉยงต่ อการ
ขาดทุนเนืÉ องจากโปรตีนส่ วนเกิ นทีÉเกินความต้องการจะถูกใช้เพืÉอเป็ นพลังงาน ซึÉ งเป็ นการไม่ คุ้ มค่า เพราะโปรตีนเป็ น
สารอาหารทีÉมีราคาแพงทีÉสุ ด จากการทดลองครัÊ งนีÊ ถึ งแม้ว่าอาหารทีÉผลิตขึÊ นจะมีระดับโปรตีนสู งกว่าในอาหารเม็ดปลา
นิ ลสําเร็ จรู ปแต่ก็มีราคาตํÉากว่า 3.38 บาทต่อกิโลกรัมอาหาร และสามารถช่วยลดต้นทุนค่าอาหารในการผลิตปลานิลลง