110
จากผลการศึ
กษาการแยกราเอนโดไฟท์
จากส่
วนต่
างๆของพื
ชน้้
าทั้
งสองชนิ
ด ได้
แก่
ผั
กตบชวา และจอกหู
หนู
บริ
เวณ
อุ
ทยานแห่
งชาติ
ทะเลน้
อย จั
งหวั
ดพั
ทลุ
ง โดยพื
ชน้้
าดั
งกล่
าวเป็
นวั
ชพื
ชที่
ส้
าคั
ญของแหล่
งน้้
า และก่
อให้
เกิ
ดผลกระทบต่
อสิ่
งมี
ชี
วิ
ต
ต่
างๆ รวมทั้
งมนุ
ษย์
แต่
จากการศึ
กษานี้
เป็
นการน้
าทรั
พยากรที่
ไม่
ต้
องการ และก่
อให้
เกิ
ดโทษมาท้
าให้
เกิ
ดประโยชน์
โดยพบว่
า
กลุ่
มราเอนโดไฟท์
ที่
อาศั
ยอยู่
ภายในเนื้
อเยื้
อพื
ช มี
ศั
กยภาพในการผลิ
ตสารต้
านเชื้
อจุ
ลิ
นทรี
ย์
ก่
อโรคได้
ดี
นอกจากนี้
การศึ
กษานี้
ยั
ง
เป็
นการเพิ่
มฐานข้
อมู
ลของแหล่
งผลิ
ตสารต้
านจุ
ลิ
นทรี
ย์
ก่
อโรคได้
อี
กด้
วย ปั
จจุ
บั
นมี
การค้
นหาแหล่
งของสารต้
านจุ
ลิ
นทรี
ย์
แหล่
ง
ใหม่
ๆ เพิ่
มมากขึ้
น เพื่
อเพิ่
มโอกาสเจอสารออกฤทธิ์
ทางชี
วภาพ ไม่
เพี
ยงแต่
ฤทธิ์
ต้
านเชื้
อจุ
ลิ
นทรี
ย์
แต่
ยั
งมองหาแหล่
งของสาร
ต้
านอนุ
มู
ลอิ
สระ และต้
านมะเร็
ง เป็
นต้
น ปั
ญหาดื้
อยาปฏิ
ชี
วนะของเชื้
อจุ
ลิ
นทรี
ย์
ก้
าลั
งเป็
นปั
ญหาทั่
วโลก ราเอนโดไฟท์
เป็
นหนึ่
ง
ในทางเลื
อกใหม่
เพื่
อใช้
เป็
นแหล่
งผลิ
ตสารที่
มี
ศั
กยภาพ และอาจน้
าไปสู
่
การแก้
ปั
ญหาในอนาคต จากงานวิ
จั
ยนี้
พบว่
าราเอนโด
ไฟท์
กระจายตั
วและอาศั
ยอยู่
บริ
เวณต่
างๆของพื
ช โดยพบในส่
วนของใบมากกว่
าส่
วนล้
าต้
น และราก ตามล้
าดั
บ โดยให้
ค่
า %
colonization rate เท่
ากั
บ 33.33% และ 49.36% จากผั
กตบชวา และจอกหู
หนู
ตามล้
าดั
บ โดยเชื้
อราเอนโดไฟท์
ส่
วนใหญ่
ไม่
สร้
างโครงสร้
างสื
บพั
นธุ์
บนอาหารเลี้
ยงเชื้
อ ดั
งนั้
นเชื้
อราส่
วนใหญ่
จึ
งจั
ดเป็
นกลุ่
ม unidentified fungi พบเพี
ยง 2 isolates จาก
การศึ
กษานี้
จั
ดจ้
าแนกได้
เป็
น
Penicillium
sp. และ
Nigrospora
sp. และผลจากการศึ
กษาฤทธิ์
ของสารสกั
ดจากราเอนโดไฟท์
ในส่
วนน้้
าเลี้
ยงเชื้
อรา และส่
วนเส้
นใย ที่
สกั
ดด้
วยตั
วสกั
ด ethyl acetate และ methanol พบว่
าสารสกั
ดที่
มี
ฤทธิ์
ยั
บยั้
ง
จุ
ลิ
นทรี
ย์
ทดสอบได้
ดี
คื
อสารสกั
ดจากส่
วนน้้
าเลี้
ยงเชื้
อรา ที่
สกั
ดด้
วย ethyl acetate โดยสารสกั
ดของราเอนโดไฟท์
(SalCE3)
จากจอกหู
หนู
ยั
บยั้
งเชื้
อได้
ดี
ที่
สุ
ดกั
บเชื้
อ
Staphylococcus aureus
ATCC2592, methicillin-resistant
Staphylococcus
aureus
(MRSA) SK1 และ
Pseudomonas aeruginosa
ATCC27853 MIC เท่
ากั
บ 64
µ
g/ml และ MBC >128
µ
g/ml
ขณะที่
สารสกั
ดของราเอนโดไฟท์
(BC1BE) จากผั
กตบชวา ยั
บยั้
งเชื้
อ
S. aureus
ATCC25923 และ MRSA SK1 ดี
ที่
สุ
ด MIC
เท่
ากั
บ 16
µ
g/ml และ MBC >128
µ
g/ml ผลการศึ
กษานี้
ชี้
ให้
เห็
นว่
าราเอนโดไฟท์
ที่
แยกได้
จากพื
ชน้้
า เป็
นแหล่
งของสารออก
ฤทธิ์
ที่
มี
ศั
กยภาพในการยั
บยั้
งจุ
ลิ
นทรี
ย์
ก่
อโรคในคน
เอกสารอ้
างอิ
ง
[1] Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). (2002a). Reference method for broth dilution
antimicrobial susceptibility tests for bacteria that grow aerobically. Approved standard M7-A4.
Clinical and Laboratory Standards Institute
. Wayne. Pa.
[2] Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). (2002b). Reference method for broth dilution
antimicrobial susceptibility testing of yeasts. Approved standard M27-A2.
Clinical and Laboratory
Standards Institute
. Wayne. Pa.
[3]
Supaphon, P., Phongpaichit, S., Rukachaisirikul, V. and Sakayaroj, J. (2013).
Antimicrobial potential of
endophytic fungi derived from three seagrasses (
Cymodocea serrulata
,
Halophila ovalis
and
Thalassia hemprichii
) from Thailand.
PLoS ONE
.
8(8): e72520.
doi: 10.1371/journal.pone.0072520
[4] สายทอง แก้
วฉาย. (2555). การศึ
กษาเชื้
อราเอนโดไฟท์
จากใบข้
าวหอมกระดั
งงาและคุ
ณสมบั
ติ
การเป็
นเชื้
อราปฏิ
ปั
กษ์
.
วารสารมหาวิ
ทยาลั
ยนราธิ
วาสราชนคริ
นทร์
.
6 (3): 112-120.
