เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 62

6
ด้านภาษา ส่ วนใหญ่แล้วใช้ภาษาของฝ่ ายชายเพื่อการสื่อสารในครอบครั ว ส่ วนฝ่ าย
หญิงจะใช้ภาษาไทย ภาษาถิ่น (ภาษาอีสาน) เพื่อการสื่ อสารกับชุมชน
ด้านการแต่งกาย การแต่งกายของคู ่สมรสชาวต่างชาติในขณะอยู่ที่บ้านจะแต่งกาย
ธรรมดา ไม่พิถี พิถันมากนัก เมื่อร่ วมพิธีกับชุ มชนจะแต่งกายตามโอกาส เช่น การแต่งกายโดยใช้เสื้ อใหม่ เมื่อเข้า
วัด การแต่งชุดขาว – ดา เมื่ อไปงานศพ
ด้านอาหาร ส่ วนใหญ่ฝ่ ายหญิงเป็ นผู ้ เตรียมอาหารให้ฝ่ ายชาย โดยประเภทของอาหาร
จะเตรี ยมอาหารของชาวต่างชาติเป็ นหลัก และมีอาหารไทยประกอบ โดยฝ่ า ยหญิงยังคงชื่นชอบการรับประทาน
อาหารของไทยอยู่เหมือนเดิม
ถึงแม้ว่าผู้หญิงไทยยังคงรักษาขนบธรรมเนียมประเพณี ไทยอยู่เช่นเดิม แต่ก็ปรั บตัว
เพื่อให้เข้ากับการดาเนินชี วิตร่ วมกับสามี และสามีชาวต่างชาติก็ ปรับตัวเพื่อเข้าร่ วมดาเนินชี วิตร่ วมกับภรรยาคน
ไทย เช่ น การร่วมทานา การรับประทานอาหาร การใช้ภาษา การแต่งกาย ซึ่ งเป็ นการปรับตัวเพื่อให้สามารถอยู่
ด้วยกันอย่างมีความสุ ข (ประกายรัตน์ ภัทธธิ ติ และกมลา แสงสี ทอง. 2545; สุ เทพ สุ นทรเภสัช. 2540)
2. ความคิดเห็นของคนในชุ มชน
คนในชุมชนแสดงความคิ ดเห็นถึ งการเปลี่ ยนแปลงในด้านเศรษฐกิจเป็ นหลัก และยอมรับว่าการ
ได้แต่งงานกับชาวต่างชาติ ทาให้ฐานะทางเศรษฐกิจดีขึ้ นเป็ นอย่างมาก สามารถสร้ างฐานะ โดยสังเกตได้จาก
การสร้างบ้านใหญ่โต มีรถขับ สามารถปลดหนี้ ที่มีอยู่ได้ สิ่ งที่ชุ มชนแสดงความเป็ นห่ วง คือ ภาพลักษณ์ของผู ้
หญิงไทยที่แต่ งงานกับชาวต่างชาติ ทาให้มีฐานะดีขึ้ นมาก อาจส่งผลให้เด็กวัยรุ ่น มี ความต้องการที่จะมีสามีเป็ น
ชาวต่างชาติมากขึ้ น เพื่อยกระดับฐานะของตนเอง และความอ่อนแอของสถานบันครอบครั ว โดยเกิดจาก
ลักษณะของผู ้ หญิงไทยที่แต่งงานกับชาวต่างชาติส่ วนใหญ่ผ่านการแต่งงานกับคนไทยมาก่อนแล้ว จึงมีโอกาสทา
ให้วัยรุ่ นไม่มีคุ ณลักษณะของผู ้ หญิงไทยที่ว่า “รักนวลสงวนตัว ” โดยคิดว่าถึงแม้จะล้มเหลวในชี วิตครอบครั วกับ
สามีคนไทย ก็สามารถที่จะเริ่มต้นชี วิตใหม่ กับชาวต่างชาติได้
อย่างไรก็ตามการมีคู ่สมรสชาวต่างชาติอยู่ในหมู่บ้าน ก็เป็ นส่ วนที่ทาให้ชุมชนเห็ นแบบอย่าง
ของการทางาน การรักษาความสะอาด และมี ส่ วนร่วมกับการพัฒนาหมู่บ้านในด้านต่างๆ และเป็ นโอกาสดีใน
การเผยแพร่ วัฒนธรรมประเพณีของไทยให้ ชาวโลกได้รู้ จักเพิ่ มมากขึ้น
ข้ อเสนอแนะ
1. จากการศึกษาวิจัย พบว่า เมื่ อมีการแต่งงานระหว่างชาวไทยและชาวต่างชาติ ชาวต่างชาติมีโอกาสใน
การพาเพื่อน ญาติ พี่น้อง ของตนมาเที่ยวที่ ประเทศไทย ซึ่ งชาวต่างชาติเหล่านี้ ส่ วนใหญ่ชื่นชมขนบธรรมเนียม
ประเพณี ของไทย มีการบันทึ กผ่านเครื่ องบันทึ กต่าง ๆ เพื่อนากลับไปให้เพื่อน ๆ ญาติพี่ น้องที่ อยู่ต่ างประเทศดู
ถือว่าเป็ นการเผยแพร่วัฒนธรรมประเพณีอันดีงามของไทยให้แก่ชาวโลกได้รู้จักอีกทางหนึ่ ง ดังนั้นหน่ วยงานที่
เกี่ยวข้องจึงควรส่ งเสริ มพิธีกรรม ขนบธรรมเนี ยมประเพณีต่ างๆ ในชุมชน
2. จากการศึกษาวิจัย พบว่า การสื่ อสารระหว่างคนไทยกับชาวต่างชาตินั้ น ส่ วนใหญ่เป็ นการสื่ อสาร
กับเจ้าหน้าที่หน่ วยงานของรัฐ หรื อผู้ นาหมู่บ้าน ดังนั้นบุ คคลเหล่ านี้ ควรมี บทบาทในการส่ งเสริ มเพื่อให้เกิด
ความร่ วมมือกับชาวต่ างชาติในการพัฒนาชุมชนด้านต่าง ๆ