เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 878

อภิปรายผลการวิจัย
ผลการศึกษาครั้ งนี้ทําใหทราบวา ภายหลังการประกาศใชพระราชบั ญญัติการศึกษาแหงชาติ พ.ศ. 2542 และที่
แกไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553 ครูที่ สอนระดับมัธยมศึกษามีความตื่นตั วในเรื่องการ
ปฏิรูปการศึกษาที่เนนกระบวนการวิจัยในชั้ นเรียนมากขึ้ น ดังผลการศึกษาครูโรงเรี ยนหาดใหญวิทยาคาร ครู เคยผ านการ
อบรม คิดเปนร อยละ 56.82 และเล็งเห็ นถึงความสํ าคัญของการทําวิจัยในชั้ นเรียนเปนอยางมากเพื่อที่จะปรับเปลี่ยนและ
พั ฒนาการเรียนการสอนใหดียิ่งขึ้น จากผลการวิจัยดังกลาวซึ่งสอดคลองกับ (พิชิต ฤทธิ์ จรูญ, 2544 : 11) ไดกลาวไววา
การทําวิจัยในชั้นเรียนนั้นสงผลตอสถานศึกษา ตัวครูเอง นักเรียน และสามารถที่จะพัฒนาวิ ชาชีพเพื่อชวยขยายองค
ความรู (Body of Knowledge) เทคนิคการสอน นวัตกรรมดานการเรียนการสอนสํ าหรับครูเปนการพัฒนาการทํางานของ
ครูใหมีมาตรฐานยิ่งขึ้น
ในดานปญหาในการทําวิจัยในชั้นเรียนของครูนั้น ผูวิจัยไดแบงประเด็นปญหาไวดังนี้
ปญหาดานบุคลากร พบวา ครูมีภาระสอนมาก อาจเปนเพราะว า ครูมีภาระงานที่นอกเหนือจากการสอนแล ว
เชนรั บผิดชอบครูประจําชั้น งานวิชาการ และงานอื่นๆที่ได รับมอบหมาย สงผลใหไมมีเวลาที่เพี ยงพอตอการทําวิจัยใน
ชั้นเรียนอยางจริงจัง
ปญหาดานงบประมาณ พบวา ไม มีเงินอุดหนุนการทํ าเอกสารในการทําวิจัยในชั้นเรียน อาจเปนเพราะว าทาง
โรงเรียนไมไดจัดสรรงบประมาณในการทําวิจัยเชน งบการสรางสื่อการสอน หรือนวั ตกรรมที่ใชในการวิจัย ส งผลใหครู
ไมมีแรงจูงใจในการทําวิจัยในชั้นเรียน
ปญหาดานบริหารจัดการและการจัดการวางแผนการดําเนินงานในโรงเรียน พบว า ครูยังขาดความรูในการนํา
ผลการวิจัยไปใช เนื่องจากครูได ทําวิ จัยในชั้นเพื่อประกอบเปนหลักฐานในการประเมิ นครู โดยไมได คํานึงถึ งการนํา
ผลการวิจัยไปปรังปรุงนักเรียน สงผลใหเปนปญหาที่ ตองชวยกันดําเนินการแกไขเพื่อเปลี่ยนทรรศนะคติของครู
ปญหาดานวัสดุและอุปกรณ พบวา เครื่องมือสําหรับสรางสื่อการเรียนรู และหองสมุ ดมีไมเพียงพอ อาจเปน
เพราะวาครูยังขาดความรูเรื่ องการผลิตสื่อและนวัตกรรม รวมทั้งยังขาดงานวิจัยในชั้นเรียนเพื่อเปนแนวทางให ครูได ทํ า
วิจัยตลอดจนเพื่อเปนแนวทางในการพัฒนางานวิ จัยใหมีประสิ ทธิภาพ และคุณภาพยิ่งขึ้นสงผลกระทบใหครู ลาชาในการ
ทําวิจัยในชั้นเรียน
ปญหาดานระเบียบวิ ธีวิจัย ซึ่งเป นปญหาใหญ ของครู คือ ปญหาขั้นการวางแผน พบวา การออกแบบวิจัย ซึ่ง
ตองใชความรู และทักษะกอปรกับการทําวิจัย ซึ่งครูบางคนไมไดจบคณะศึกษาศาสตร แตไดไปเรี ยนวิชาชี พครู แตความรู
ที่ได รับยังไม เพียงพอตอการทําวิจัยในชั้ นเรียน โดยเฉพาะการออกแบบการวิจัยซึ่งเป นหัวใจหลักในการทําวิจัย สํ าหรับ
ปญหาขั้นดําเนินการ พบวา การวิเคราะห ขอมูล ยังคงเป นปญหาสําหรับครู เนื่องมาจากครู ที่ไดทํ าวิจัยเชิงปริมาณตองใช
สถิติมาตอบโจทยป ญหา แตครูยังไมสามารถที่จะวิเคราะห ขอมู ลไดอยางมีประสิ ทธิภาพ อี กทั้งปญหาขั้นสรุปผลการวิจัย
พบวา ครูอภิ ปรายผลการวิจัยยังไมชัดเจน อาจเปนเพราะวา ครูไมไดอานงานวิจัยของครูอื่น ๆ ที่ได ทําการวิจัยก อนหนานี้
และขาดครูตนแบบในการทําวิจัย ส งผลใหครูไมสามารถที่จะอภิ ปรายผลไดอยางถูกตอง
ผลการศึ กษาครั้งนี้สะทอนให เห็นวา ครู ยังมีความรูและความเขาใจเกี่ยวกับระเบียบวิ ธีวิจัยที่ ใชในการวิจัยใน
ชั้นเรียน โดยภาพรวม อยูในระดั บปานกลาง ( μ =2.959) ซึ่งสอดคลองกับงานวิ จัยของ (ปญจพร เพิ่มกําลังพล, 2551)
พบวา ครูผูสอนมี สภาพปญหาการทําวิจัยในชั้ นเรียนโดยรวมอยูในระดั บ ปานกลาง ( Χ =2.64) แตเมื่อพิจารณาเปนราย
ขอ พบวา บางขอที่มีความรู อยูในระดั บนอย คือ ความรู ความเขาใจในการออกแบบวิจัยต างๆที่ใช ในการวิจัยในชั้นเรียน
( μ =2.273) และความสามารถหาวิธี การหรือนวัตกรรมมาใชการวิ จัยไดอย างเหมาะสม ( μ =2.455) ดังผลการศึกษาของ
Solzbacher (2006) พบวา การออกแบบการวิ จัยเปรียบเสมือนการวางโครงสรางของบ าน ซึ่งอาจมีรูปแบบ โครงสราง