เอกสารการประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัย ครั้งที่ 21 / 2554 (Oral) - page 890

2
บทนํา
ในสังคมฐานความรู การศึกษาเป นรากฐานสําคัญของชีวิตมนุ ษยที่ ชวยใหบุ คคลเกิดการพัฒนาและเจริญงอก
งามทั้ งดานรางกาย อารมณ สังคม และสติป ญญา ดวยเหตุนี้ สถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาจึงมี บทบาทในการผลิตครู
และบุคลากรทางการศึกษาใหแกสังคม
การผลิตครู และบุคลากรทางการศึกษาเพื่ อใหเปนบุคคลที่มีศักยภาพอันนํ าไปสูการยกระดับคุณภาพทางการ
ศึกษา ถือเปนหนาที่ หลักของมหาวิทยาลัยและหนาที่ ที่สําคัญประการหนึ่งคือ การฝกประสบการณวิชาชีพ ทั้งนี้เพื่อให
นิ สิตมี ทักษะความรู ความชํานาญในการปฏิ บั ติหนาที่ “ครู” กอนก าวเขาสู วิชาชี พอยางมี ประสิทธิ ภาพ ฉะนั้น การ
ฝกสอนหรือการฝกประสบการณ จึงเปนขั้ นตอนที่มีความจําเปน มีความสําคัญ และมีความหมายอยางยิ่ งของการศึกษา
วิชาชีพครูที่นั กการศึกษาและผูเชี่ยวชาญทุกคนตางยอมรั บ การฝกดังกลาวจึงถือได วาเปนการจัดประสบการณทางตรง
ใหแกนิสิตอยางดีที่สุ ด เพราะประสบการณตาง ๆ ดังกลาว ที่ไดศึกษาไดทดลองปฏิบั ติจริง ถือได วาเปนการเตรียมครูที่ ดี
ในอนาคต
การเตรียมครู ที่ ดีและมี คุณภาพสูงนั้ น ควรเน นการพัฒนาคุ ณลักษณะใหคนที่ จะเป น “ครู ” มี ความรู มี
ความสามารถในการสอน มีคุณธรรมจริ ยธรรม มีจิตใจดีงาม มีความเสียสละเพื่อสวนรวมมากกว าส วนตน นอกจากนี้
ประสบการณวิชาชี พยังเปนหัวใจสําคัญของการเรียนในหลักสูตรการศึกษาบัณฑิตทุกสาขาวิชา
โดยเฉพาะอยางยิ่งนิสิตที่กําลังจะสํ าเร็จการศึกษาในหลักสูตรดังกลาวจะตองปฏิ บัติงานที่สอดคลองกับวิ ชาชีพ
ความรู และความสามารถที่เกี่ยวของกับวิชาชี พครู ได แก การฝกปฏิบั ติวิชาชี พระหวางเรียนและการฝกปฏิ บัติวิชาชีพใน
สถานศึกษาหรือองคกรวิชาชีพเฉพาะสาขา โดยการปฏิบัติงานในหนาที่ ที่เกี่ยวของกับความเป นครู ปฏิ บัติตนในการเปน
แบบอยางการเป นครู ตลอดจนความศรัทธาในวิชาชีพครู กลาวได วา การฝกสอนหรือฝกประสบการณวิชาชีพ ถ าประสบ
ความสําเร็จจะทําใหนิ สิตเกิดทัศนคติที่ ดีตอวิชาชีพของตนและสามารถแก ไขปญหาตาง ๆ เกี่ยวกับการสอนที่จะเกิ ดขึ้น
ในอนาคตได
ดวยเหตุนี้ แหล งฝกปฏิ บัติประสบการณ วิชาชีพจึงมีความสําคัญอยางยิ่งต อการพัฒนานิ สิตในเรื่ องดังกลาว
หากนิสิตไดฝก ณ แหลงฝกปฏิบัติประสบการณที่ดีและมีคุณภาพจะทําให เกิดประสบการณการเรียนรู มากยิ่งขึ้น ดั งนั้น
ผูวิจัยจึ งสนใจหาคําตอบเกี่ยวกับคุ ณภาพการปฏิ บัติประสบการณวิชาชีพของนิสิ ตสาขาวิชาการวัดและประเมินทาง
การศึกษา (กศ.บ. 4 ป และ กศ.บ. 5 ป) ทั้งจากครูพี่เลี้ยงในโรงเรียนที่เปนแหลงฝกประสบการณ วิชาชีพ และจากตัวของ
นิสิ ตที่เขารับการฝกโดยตรง
วิธีการวิจัย
การศึกษาค นควาครั้งนี้เปนการศึกษาจากประชากร นิสิต และครู พี่เลี้ยงของนิ สิตในโรงเรียนแหลงฝกปฏิบัติ
ประสบการณวิชาชี พ จํานวน 15 โรงเรียน ในจังหวัดสงขลา โดยสุมตัวอย างนิสิตสาขาวิชาเอกการวัดและประเมินทาง
การศึกษา กศ.บ. 4 ป จํานวน 32 คน และ กศ.บ. 5 ป จํ านวน 5 คน ครูพี่ เลี้ยงของนิสิต/ นั กศึกษาชั้นปที่ 4 และชั้นป
ที่ 5 สาขาวิชาเอกการวัดและประเมินทางการศึกษา จํานวน 9 คน โดยสุมตัวอยางแบบเจาะจง รวมกลุมตัวอยางจํ านวน
46 คน ซึ่งเครื่ องมือในการเก็บรวบรวมขอมูลครั้งนี้ ผูวิจัยไดใชเครื่ องมือเก็บขอมูล 2 ชนิด คือ แบบสอบถาม
สําหรั บนิสิต กศ.บ. 4 ป และ กศ.บ. 5 ป เพื่อทราบถึงความพึงพอใจและป ญหาในการฝกปฏิบั ติประสบการณวิชาชีพครู
และ แบบสัมภาษณปลายเปดโดยสัมภาษณจากครู พี่เลี้ยง เพื่อทราบถึงคุณภาพการปฏิ บัติประสบการณวิชาชีพรวมถึง